หลังจากหาหมอเสร็จ นับดาวก็มานั่งกินนมรอหมอขณะที่เธอรอรับยา เธอไม่ได้เตรียมข้าวมา เนื่องจากตื่นสายเลยได้แต่หยิบนมบำรุงครรภ์มาแทน พฤกษ์เห็นท่าทีหิวของนับดาวเขาเดินไปซื้อแซนวิสมาให้เธอ แต่อีกฝ่ายไม่มีเหลียวแล แถมยังทิ้งไว้บนที่นั่งอีก เขามองตามอย่างท้อใจ จนตาเหลือบไปเห็นไอหมอรุจที่เดินปรี่เข้ามาคุยนับดาว
‘งัย นับมาหาหมอหรอ หลานพี่เป็นงัยบ้างวันนี้’
รุจเดินเข้ามาทักหายนับดาว พร้อมรอยยิ้มมุมปากที่เห็นพฤกษ์เกาะติดนับดาว แสดงว่าระเบิดที่เขาหย่อนไว้ได้ผล หึ พอรู้ความจริง วิ่งเร่ขึ้นมา ทิ้งงานทิ้งการมาง้อเมียเลยนะ
‘แข็งแรงดีนะ ช่วงนี้ดิ้นเก่งมาก พี่หมอ มาทำอะไรบนฝั่งหรอค่ะ’ นับดาวยิ้มตอบอย่างดีใจที่เห็นหมอรุจ รอยยิ้มที่เขาอยากได้
‘พี่มาประชุมนะ’ รุจตอบคำถามของนับดาวพลางหันไปพฤกษ์แบบยียวน
‘ช่วงนี้ทำบุญบางนะนับ พี่ว่า’
‘ค่ะ?’ นับดาวถามอย่างงงๆ
‘ก็พี่เห็นมีสัมพเวสี เที่ยวเกาะติดนับอยู่ โธ่
