นับดาวเครียดอย่างมาก ที่เธอนอนไม่หลับ เพราะพรุ่งนี้เธอมีไปหาหมอต่อ เนื่องจากว่าน้ำตาลเธอสูงนิดหน่อยวันนี้ เธอเลยต้องไปกลืนน้ำตาลและรอเจาะเลือดอีกรอบนึง พลิกไปพลิกมา ก็ผล่อยนอนหลับไปในตอนรุ่งสาง
‘อ้าวววว ใครเนี่ย มานั่งอยู่มืดๆ หน้าบ้านน้องนับ’ พฤกษ์หันไปมองตามเสียงของคนที่พูดก็พบว่าเป็นผู้หญิงมีอายุหน่อย
‘ผม เออ เป็นสามีของนับดาวครับ’
‘สามีของน้องนับหรอ ไปอยู่ที่ไหนมาล่ะ ทำไมเพิ่งมา นับท้องไส้อยู่มาอยู่คนเดียวตั้งหลายเดือนแล้ว น่าสงสารนะ แล้วทำไมเขาไม่ให้เข้าบ้านหรอ’ คนที่สนทนาด้วยถามตามประสาคนพูดมาก
‘เออ พอดีมีเรื่องไม่เข้าใจกันนิดหน่อยนะครับ’
‘อ๋อ ยังงัยก็คุยกันให้เข้าใจนะ คนท้องนะน่าสงสาร ยิ่งช่วงนี้ท้องแก่ด้วย แล้วเราทำงานอะไรล่ะ ท่าทางดูเป็นคนมีเงินนะ ไม่น่าปล่อยให้เมียมาตกกระกำลำบากเลย’ พฤกษ์ได้แต่ยิ้มอย่างฝืดๆ เขาเหี้ยจริงแหละ เขายอมรับ เขาอยากขอโทษเธอเป็นพันๆครั้งและหวังว่า
