ซ่อนรักสวาทจำแลงNC 20+

ซ่อนรัก 8 ปวดฉี่ NC

ซ่อนรักสวาทจำแลง 8 ปวดฉี่ NC

"คุณอเล็กซ์ซานเดอร์ หนูขอตัวเข้าห้องน้ำได้ไหมคะ คือหนู หนูปวดฉี่ และก็อยากอาบน้ำ"

"เชิญ" ชายหนุ่มกล่าวขึ้นก่อนจะยักไหล่ในการตอบรับเธอประมาณว่าเอาสิ ไปได้เลย

"หนูขอให้คุณหันหน้าไปด้านโน้นก่อนได้ไหมคะ เอ่อ...พอดีว่า..."

"อ่อ โอเค" เขาพอเข้าใจในความหมายของเธอ ชายหนุ่มหันหน้าไปอีกทางเพื่อที่จะไม่มองเธอ แต่สาวน้อยเธอคงไม่ทันคิดหรืออาจจะไม่สังเกตุว่าห้องเขามันเป็นกระจกทึบเกือบทั้งห้อง ถึงจะมองไม่ชัดเจนเหมือนกระจกเงาแต่มันก็สามารถมองเห็นทุกอย่างได้เป็นรูปเป็นร่างอย่างชัดเจน

อเล็กซ์ซานเดอร์มองร่างกายเปลือยเปล่าของหญิงสาวผ่านกระจกห้องสาวน้อยวัยสิบเจ็ดปีที่อ่อนต่อโลกช่างสร้างความดึงดูดให้แก่เขาได้เหลือเกิน เธอค่อยๆดึงผ้าห่มที่บดบังร่างกายออก ใบหน้ารูปไข่ที่ทำท่าทางบิดเบ้เพราะความเจ็บปวดขณะค่อยๆเคลื่อนตัว ผมดำยาวสลวยที่ปกปิดเต้าอวบในขณะที่เธอก้มลง เอวเล็กคอดที่ทำให้สะโพกสอบดูผาย อีกทั้งโหนกเนินสามเหลี่ยมของเธอที่มันทั้งใหญ่และขาวอวบมันช่างทำให้เขาละสายตาไม่ได้จริงๆ ตากลมโตเหลือบหันมามองเขาเป็นระยะ เธอคงจะดูว่าชายหนุ่มได้แบบมองเธอหรือเปล่า

"หนูขออนุญาตใช้ผ้าเช็ดตัวของคุณได้ไหมคะ"

"เอาสิ มันอยู่ในตู้ตรงโน้น" เขาชี้มือบอกทางโดยที่หน้ายังไม่หันกลับมา

เมื่อเห็นผู้ชายตัวโตหันหน้าไปอีกทาง พลอยลินดาจึงรีบลงจากเตียงเพื่อจะเข้าห้องน้ำ ในขณะที่เท้าเล็กสัมผัสโดนพื้นร่างบอบบางต้องฟุบลงกองกับพื้นทันที

พรึ่บ!

"โอ๊ย!"

อเล็กซ์ซานเดอร์รีบก้าวลงจากเตียงนอนใหญ่ ชายหนุ่มเห็นทุกอย่างผ่านกระจกเธอคงบอบช้ำจากการโดนชกท้องทำให้เจ้าตัวไมามีแม้อรงจะยืน เขาพยุงร่างเล็กให้ยืนขึ้น พลอยลินดาเมื่อเห็นว่าตนเองยืนอยู่ต่อหน้าชายหนุ่มโดยที่ไม่ได้สวมใส่อะไรเลยเธอรีบเอามือปิดส่วนสงวนทันที

"หึ" อเล็กซ์ซานเดอร์ขำกับท่าทางของเธอ

"คุณขำอะไรคะ" ถึงจะรู้ว่าเขาขำเธอเรื่องอะไรแต่หญิงสาวต้องแกล้งถามออกไปเพื่อกลบเกลื่อนความเขินอายของตนเอง

ยิ่งเขาเข้ามายืนใกล้เธอมากเพียงใด ร่างกายของเธอมันก็ยิ่งเหมือนไม่รักดีจากที่ไม่มีแรงอยู่แล้วยิ่งจะอ่อนเปลี้ยเพลียแรงลงอีก สองมือที่บดบังจุดสงวนข้างล่าง ส่วนเต้าทั้งสองข้างเธอใช้สองแขนเรียวบีบเข้ามาบดบัง แต่ยิ่งทำแบบนี้เจ้าตัวหารู้ไม่ว่ามันยิ่งทำให้ก้อนกลมทั้งสองเบียดชิดกันมากยิ่งขึ้น ทำให้คนที่อยู่ใกล้ๆกลืนน้ำลายลงอย่างยากลำบาก

สายตาคมจ้องมองที่เต้าอวบไม่วางตา อเล็กซ์ซานเดอร์ขยับเข้ามาใกล้จนชิดเธอ มือสากค่อยๆแกะมือเธอออกจากจุดสงวนทีละข้าง เขาสอดแขนทั้งสองข้างรวบกอดที่เอวคอดก่อนจะก้มลงกระซิบที่ข้างหูเธอเบาๆ

"ให้ฉันช่วยไหม"

"มะ ไม่เป็นไรค่ะ" ลมหายใจอุ่นที่เป่ารดใบหูและลำคอทำให้หญิงสาวขนลุกซู่ไปทั้งตัว

"แค่ยืนเธอยังยืนไม่ได้เลย ให้ฉันช่วยดีกว่า" พูดจบเขาอุ้มร่างบอบบางลอยปลิวขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ชายหนุ่มจับเธอวางที่โถชักโครก

"เอาสิ"

"คุณมองอยู่แบบนี้หนูฉี่ไม่ออกค่ะ"

"โอเค" ชายหนุ่มหันหลังให้เลยทันทีโดยไม่มีการขยับหรือเดินออกไปไหน

พลอยลินดาใช้จังหวะนี้รีบฉี่ถึงแม้เธอจะอายเขามากเพียงใดก็ตามแต่อาการปวดฉี่ที่ปวดมานานมันทำเธอกลั้นไม่ได้จริงๆ เมื่อได้ยินเสียงกดชักโครกชายหนุ่มหันกลับมาแล้วอุ้มคนตัวเล็กขึ้นแล้วเดินไปตรงที่อาบน้ำ เขาอุ้มเธอมาวางใต้เรนชาวเวอร์แล้วเปิดน้ำรดร่างเปลือยเปล่าทันที

"หนู หนูอาบเองได้ค่ะ"

"อาบเองได้? แค่ยืนเธอยังจะยืนไม่อยู่เลย" มือสากกดสบู่เหลวลูไล้ไปตามร่างบอบบาง เขาลูบตั้งแต่ท้ายทอยลงมาที่หลังจนถึงก้นงอนทั้งสองข้าง มือสากยังคงวนเวียนถูไถไปตามร่างกายเธอ จนกระทั่งมือทั้งสองข้างมาลูบไล้ตรงเนินสามเหลี่ยมนิ้วเรียวยาวค่อยๆแหย่ถูไถเข้าไปในร่องสวาทของเธอ

"เอ๊ะ! อย่าค่ะ" พลอยลินดารีบจับมือเขาเอาไว้

"ทำความสะอาดไง หรือเธอไม่ล้าง"

"เอ่อ...ล้างค่ะแต่หนูขอทำเองดีกว่าค่ะ"

"เธอช้าเดี๋ยวฉันทำให้เอง" ชายหนุ่มจับมือเล็กที่กำลังห้ามเขาออก

มือสากยังคงลูบไล้ที่ร่องสวาทของเธอไม่หยุด จนทำให้ร่างเล็กเริ่มหายใจติดขัดเพราะมืออีกข้างมันมาวนเวียนที่เต้าของเธอเขาทั้งบีบและขยำมันแรงขึ้นเรื่อยๆ

"อื้อ...อ๊ะ อ๊ะ อ่าา ซี๊ดดด"

"อืม อยู่นิ่งๆ"

ร่างบอบบางเผลอครางออกมาเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอถูกเขาเล้าโลมอย่างหนักหน่วง สองมือเล็กที่เคยผลักใสตอนนี้เธอโอบกอดที่คอของเขา นิ้วยาวเรียวเพิ่มความเร็วขึ้นเมื่อร่องหลืบนุ่มเริ่มตอดรัดนิ้วเขาแรงขึ้นเรื่อยๆ

"ซี๊ดด อ๊าาา อร๊ายยย กรี๊ดดด!" ร่างเล็กเกร็งกระตุกฟุบหน้าลงที่อกแกร่งร่องสวาทบีบรัดกระตุกรัวปล่อยน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาเต็มมือของชายหนุ่ม พลอยลินดาเธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนไม่เข้าใจความรู้สึกที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ว่ามันคืออะไร แต่มันกลับสร้างความสุขสมและตื่นเต้นจนทำให้เธอลืมความเขินอายไปหมดสิ้น

อเล็กซ์ซานเดอร์เปิดน้ำชำระล้างฟองสบู่ออกจากร่างที่ไร้เรี่ยวแรง เขาเช็ดตัวให้เธอแล้วอุ้มมาวางที่เตียงนอนใหญ่

"ท้องเธอช้ำหมดเลย เดี๋ยวฉันให้หมอมาดูนะ" เขาบอกว่าจะให้หมอมาดูแต่การกระทำเขานั้นมันสวนทางกับคำพูดที่บอกเพราะมือสากลูบไล้ที่ก้อนงอนทั้งสองข้าง ใบหน้าคมค่อยๆก้มลงมาหาเธอ ริมฝีปากหยักทาบทับลงบนริมฝีปากอวบอิ่มอย่างแผ่วเบา

"อย่าค่ะ" เธอรีบหันหน้าหนีเพื่อหลบริมฝีปากอีกทั้งมือเรียวเล็กพยายามดันแผงอกแกร่งให้ออกห่างเพราะเขากำลังจะลวนลามเธออีกครั้ง

"ทำไม" อเล็กซ์ซานเดอร์ค่อยๆขยับเข้าใกล้ร่างบาง เขาขึ้นคล่อมทาบทับกักกันเธอเอาไว้

"เธอเอาเปรียบฉันนิ่"

"หนูเอาเปรียบคุณเรื่องอะไรคะ" เธอถามโดยที่ไม่แม้จะสบตาเขา

"ก็ก่อนหน้านี้ฉันเพิ่งทำให้เธอมีความสุข เธอเสร็จแล้ว" สายตาคมเหลือบมองที่จุดสงวนของเธอก่อนจะพูดต่อ

"แต่ฉันยังไม่เสร็จเลย" เขาค่อยๆไล้มือตามร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอ

"หันหน้ามามองฉันสิ" พลอยลินดาค่อยๆหันมามองเขาอย่างช้าๆ เธอไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมคนที่อยู่ตรงหน้านี้ช่างมีอิทธิพลกับเธอจังเขาสั่งอะไรเธอต้องทำตามหมด

หญิงสาวมองร่างกายที่สมบูรณ์แบบไม่ว่าหน้าตาที่หล่อเหลา ผิวพรรณอีกทั้งร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อที่เรียงกันสวยงาม บ่งบอกว่าเจ้าของดูแลร่างกายตัวเองดีขนาดไหน

พลอยลินดามองร่างที่อยู่ตรงหน้าจนลืมตัว เธอลืมกลัวเขาเพราะใบหน้าที่หล่อเหลาราวเทพบุตร มารู้สึกตัวอีกทีจนร่างกายบางสะดุ้งเมื่อมือสากจับมาที่มือเล็กทั้งสองข้างของเธอตรึงขึ้นไว้บนเหนือศีรษะ ปากหยักประกบจูบริมฝีปากอวบอิ่มที่กำลังจะอ้าปากประท้วงเขา

เล็กซ์ซานเดอร์ใช้จังหวะนี้รุกล้ำแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มอย่างรวดเร็วและอุกอาจ ลิ้นสากค่อยๆดุนดันเข้าไปจนตอนนี้มันไปเกี่ยวกวัดดูดดึงลิ้นเล็กพันกันจนไม่รู้ว่าของใครเป็นของใคร ริมฝีปากหยักค่อยๆโลมเลียงับริมฝีปากอวบอิ่มทั้งบนและล่างอย่างชำนาญ จนกำปั้นเล็กทุบรัวไปที่อกแกร่งเมื่อเธอเริ่มขาดอากาศหายใจ

"ห้ามกลั้นหายใจ" เสียงทุ้มต่ำพูดกระซิบคลอเคลียอยู่ข้างใบหูเล็ก แต่ก็อย่างว่าเธออายุพียงสิบเจ็ดปีเท่านั้นคงยังไม่เคยและช่ำชองในเรื่องนี้ แต่เขาก็จะค่อยๆสอนเธอเอง

ใบหน้าคมชุกไซ้ตามซอกระหง ปากหยักค่อยๆดูดงับไล่ลงมาจนถึงอกอวบ ลิ้นสากลากเลียวนอยู่ตรงป้านนมไปมาจนมันแข็งขึ้นไตเขาทั้งดูดดึงทั้งกัดเม็ดถันสีชมพูระเรื่อจนทำให้ร่างเล็กที่อยู่ข้างล่างดิ้นพล่านเพราะความเสียวซ่าน

"อื้อ...ซี๊ดด" เสียงหวานครางออกมาอย่างสุดจะทน

ชายหนุ่มถอดกางเกงขาสั้นของตัวเองออกอย่างรวดเร็วทำให้แก่นกายใหญ่ที่มันกำลังแข็งได้ที่ดีดเด้งออกมา

"คุณคะ หนู หนูกลัว" พลอยลินดาเหลือบไปมองลำเอ็นสีแดงขนาดใหญ่ที่ตอนนี้มันผงกหัวหงึกหงักปลายหยักบานที่มีน้ำใสๆปริ่มออกมา

"ไม่ต้องกลัวฉันยังไม่เข้าไปในตัวเธอ" ใช่เธออายุเพียงสิบเจ็ดปีอยู่เลย เขาก็กลัวเรื่องพรากผู้เยาว์เช่นกัน แต่เขาก็มีวิธีที่จะทำให้เขาและเธอมีความสุขโดยไม่ต้องสอดใส่เข้าไป

อเล็กซ์ซานเดอร์พรมจูบไปทั่วร่างบอบบางเขาจูบไปเรื่อยๆจนถึงหน้าท้องแบนราบที่มันเขียวช้ำไปทั่วท้อง นี่ถ้าเขาไม่ไปเจอเธอก่อนเขาไม่อยากคิดสภาพเลยว่าร่างกายบอบบางที่แสนเซ็กซี่จะเป็นยังไงเมื่อตกไปอยู่ในมือไอ้กุ๊ยทั้งสี่คน

ลิ้นสากลากเลียตั้งแต่หน้าหน้าท้องแบนราบลงมาจนถึงโหนกเนินสามเหลี่ยมที่ไร้ขน นิ้วยาวเรียวแหวกกลีบอูมสีชมพูที่มันเบียดชิดให้แยกออกจากกัน เม็ดติ่งสีชมพูสดที่ตอนนี้มันมีน้ำใสไหลออกมาเชิญชวนให้ลิ้นสากบดละเลงลง

ชายหนุ่มไม่รอช้าเขาดูดเลียลงไปที่เม็ดเสียวของเธอ ลิ้นสากทั้งดูดทั้งแหย่เข้าไปในร่องนุ่มฟันคมครูดเบาๆตามเม็ดสีชมพูสดจนร่างบอบบางเกร็งกระตุกและปล่อยน้ำหวานออกมาอีกรอบ ชายหนุ่มดูดกลืนกินมันอย่างไม่รังเกียจซึ่งเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้นเพราะตัวเขาเองก็ไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครมาก่อน

อเล็กซ์ซานเดอร์ขยับไปยืนที่ขอบเตียง เขาจับร่างเล็กให้ลุกขึ้นมาโดยจ่อเจ้าลำเอ็นใหญ่ที่ปากของเธอ

"จัดการมันซะคนดี"

"หนูทำไม่เป็นค่ะ" เธอส่ายหัวปฏิเสธไปมาแถมยังต้องตกตะลึงกับแก่นกายที่ทั้งยาวทั้งใหญ่ที่กำลังจ่ออยู่ที่ปากของเธอ

"แค่เอาเข้าปาก และอย่าให้มันโดนฟันก็พอ"