ซ่อนรักสวาทจำแลงNC 20+

ซ่อนรัก 6 ไม่เคยเป็นแบบนี้ NC

ซ่อนรักสวาทจำแลง 6 ไม่เคยเป็นแบบนี้ NC

เช้าวันอาทิตย์ที่สดใสหลังจากเมื่อวานที่ฝนตกมาเกือบทั้งวัน แต่เช้านี้กลับมีพระอาทิตย์สาดแสงสีทองส่องมาทำให้พลอยลินดาและบุษราแต่งตัวออกจากบ้านไปพร้อมๆกัน

บุษราตรงไปยังร้านนวดแผนไทยที่ตนทำเป็นแระจำส่วนลูกสาวอย่างพลอยลินดาเธอไปที่ตึกสูงใจกลางเมืองเพื่อที่จะไปรับเอกสารที่เป็นใบปลิวมาแจกตามจุดต่างๆ

ในวันนี้พลอยลินดาเธอได้รับมอบหมายให้ไปยืนสามจุดช่วงเช้าจะเป็นที่สนามบิน ช่วงเที่ยงจะเป็นที่บีทีเอสแถวๆสยาม และช่วงบ่ายถึงเย็นจะเป็นพื้นที่ห่างออกไปหน่อยระแวกนี้จะเป็นเขตพื้นที่ก่อสร้างแต่ทว่ากลับมีคนพลุกพล่านและคนส่วนใหญ่จะเป็นพวกพนักงานออฟฟิศเพราะแถวนี้มีออฟฟิศก่อสร้างขึ้นมาใหม่อีกมากมาย อีกทั้งยังมีโรงเรียนที่เปิดสอนภาษาและสอนดนตรีจึงทำให้มีพวกนักเรียนนักศึกษาแถวๆมาเดินนี้เช่นกัน

เวลาได้ล่วงเลยมาเกือบเย็นแต่ใบปลิวในมือของพลอยลินดาก็ยังไม่หมดเลย เนื่องจากก่อนหน้านี้มีสายฝนโปรยปรายลงมาจึงทำให้ผู้คนเงียบเหงาลงมาก หญิงสาวเงยหน้ามองไปรอบๆปรากฎว่าท้องฟ้าเริ่มมืดลงเรื่อยๆ อีกทั้งฝนก็ไม่มีทีว่าว่าจะหยุด

"เอาไงดี ยืนอีกแปบแล้วกันยังไงก็ใกล้หมดแล้ว" เธอตัดสินใจยืนต่อเพราะอยากให้ใบปลิวที่ถือมาหมดภายในวันนี้เลย

"น้องสาวมาทำอะไรแถวนี้อ่ะ ให้พวกพี่อยู่เป็นเพื่อนไหม" กลุ่มชายวัยฉกรรจ์สี่คนเดินเข้ามาหาเธอ พลอยลินดาไม่คิดจะโต้ตอบหญิงสาวเห็นท่าไม่ดีเลยรีบเก็บใบปลิวลงในกระเป๋าเป้แล้วรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที

"เฮ้ย! พวกพี่พูดด้วยทำหยิ่งหรือวะน้อง" หนึ่งในกลุ่มชายฉกรรจ์พูดขึ้น

พลอยลินดาไม่โต้ตอบแต่อย่างใดเธอรีบวิ่งหนีจนสุดชีวิตแต่ทว่ามีหรือที่เธอจะวิ่งเร็วไปกว่าผู้ชายทั้งสี่ ชายสองคนวิ่งไปดักข้าหน้าส่วนอีกสองคนก็ยืนดักอยู่ข้างหลังจึงทำให้สาวเจ้าไม่สามารถหนีไปไหนได้เลย

"พี่ๆขา หนูจะกลับบ้านได้โปรดหลีกทางหนูเถอะค่ะ"

"ฮ่าๆ ก่อนจะกลับหนูมาเป็นเมียพวกพี่ก่อนเถอะนะ รับรองหนูจะติดใจ" หญิงสาวไม่รีรอถีไปที่ท้องของชายอีกคนที่ยืนขวางทางแล้วรีบวิ่งออกไปทันที แต่ก็มีมือของชายที่ใส่เสื้อสีดำดึงเธอไว้

"ฤทธิ์มากนักนะมึง" ชายเสื้อดำต่อยไปที่ท้องของเธอ พลอยลินดานอนพุบลงเพราะอาการจุก เธอไม่มีแม้เสียงที่จะเปล่งขอความช่วยเหลือออกมา

ชายอีกสามคนตามเข้ามารุมฉีกทึ้งเสื้อยืดโปโลสีขาวและกางเกงวอร์มขายาวสีดำที่เธอใส่ออกจนหมด พวกมันต่างพากันยิ้มกริ่มที่เห็นเรือนร่างอันสวยงามของสาวน้อย

"ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วย...." ตุ่บ! กำปั้นใหญ่ชกเข้าไปที่ท้องของเธออีกครั้ง มันแรงมากจนเธอตัวงอไม่มีแม้แรงที่จะหายใจ

"กูก่อน" ชายคนที่ชกท้องเธอพูดขึ้นพร้อมกับจับพลอยลินดาขึ้นมา

"ได้ไงวะ กูเป็นคนเห็นก่อนต้องเป็นกูก่อนสิ" ชายเสื้อดำดึงกระชากเธอจากชายอีกคนที่กำลังจะอุ้มเธอ

"กูด้วยๆ" ชายอีกสองคนพูดขึ้นแต่ละคนต่างพากันอยากที่จะครอบครองร่างกายของสาวสวยนี้ก่อนเสียงเอะอะโวยของพวกมันดังจนทำให้คนที่กำลังผ่านมาต้องหันไปมอง

เล็กซ์ซานเดอร์ที่มาดูงานแถวนี้พอดีเขาได้ยินเสียงผู้หญิงดังขึ้น และเสียงเอะอะโวยวายเลยชะงักแล้วเดินเข้าไปดู

"หยุดนะ นี่คือตำรวจ" หนึ่งในลูกน้องที่เป็นคนไทยของอเล็กซ์ซานเดอร์ตะโกนขึ้นทำให้ชายทั้งสี่ที่กำลังรุมแย่งร่างของหญิงสาวต่างพากันรีบปล่อยแล้ววิ่งหนีไป

ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้ร่างเปลือยเปล่าที่มีเพียงชั้นในที่ห่อหุ้มร่างกายเท่านั้น เขาถอดเสื่อสูทที่ตนสวมใส่มาคลุมที่ร่างเปลือยแล้วค่อยๆช้อนร่างของเธอขึ้นมา ตากลมโตมองใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับเทพบุตรอย่างพร่ามัวแล้วค่อยๆหลับลงไป พลอยลินดาสลบลงไปที่อ้อมอกแกร่งพอดี

"พาเธอไปหาหมอไหมครับนาย" เปโดรถามขึ้นขณะที่ชายหนุ่มกำลังก้าวขึ้นรถ

"กลับคอนโด"

"ครับ"

เมื่อถึงห้องอเล็กซ์ซานวางร่างที่เปลือยเปล่าลงบนโซฟาในห้องนอนของเขา ชายหนุ่มให้แม่บ้านมาเช็ดตัวทำความสะอาดร่างกายให้เธอโดยมีสายตาคมที่มองอยู่โดยไม่ละสายตา

เขาเห็นทุกอย่างบนร่างกายเธอ ตั้งแต่ใบหน้ารูปไข่ที่มีองค์ประกอบที่สมบูรณ์แบบตาโตที่หลับพริ้มทำให้เห็นแพขนตาที่งอนยาว จมูกเล็กที่โด่งได้รูปรับกับริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อ

ไล่ลงมาที่คอระหง ไหปลาร้า จนมาถึงเนินหน้าอกอวบที่มียอดสีชมพูตั้งตระหง่านชูชันเมื่อโดนความเย็นจากผ้าที่เช็ด ก้อนกลมสองก้อนที่กระเพื่อมตามแรงหายใจมันช่างใหญ่เกินตัวเกินอายุเพราะดูจากใบหน้าแล้วเขาติดว่าเธอคงประมาณสิบห้าสิบหกปี

หน้าท้องที่แบนราบประดับด้วยสะดือบุ๋มช่างดูน่ารักเหลือเกิน อีกทั้งส่วนที่ต่ำลงมาถัดจากสะดือ โหนกเนินที่อวบอูมไร้ไรขนที่มันเบียดชิดกันจนเป็นพูทำให้คนที่กำลังมองถึงกับกลืนน้ำลายดังเอือก

"แล้วจะให้เธอใส่ชุดไหนคะ" เสียงป้าแม่บ้านถามขขึ้นหลังจากที่เช็ดตัวให้เธอเสร็จแล้ว ทำให้ชายหนุ่มหันหน้าหนีแล้วเอ่ยออกไป

"ออกไปได้แล้ว เดี๋ยวฉันจัดการเอง"

"ค่ะ"

เสียงประตูปิดลงทำให้เจ้าของห้องรับรู้ว่าแม่บ้านได้ออกไปแล้ว ชายหนุ่มหันกลับมามองร่างเปลือยเปล่าที่นอนสลบอยู่ เขาเพิ่งรู้ว่าร่างกายสาวน้อยที่นอนอยู่ตรงหน้านี้ช่างปลุกปั่นความอยากในตัวเขาเหลือเกิน

ชายหนุ่มค่อยๆไล้มือไปตามแก้มเนียนเลื่อนลงมาที่คอระหงจนมาหยุดตรงเนินอกอวบ มือสากค่อยๆลูบไล้ตามก้อนกลมทั้งสองแล้วบีบเค้นมันแรงขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งใบหน้าคมก้มลงมาปากหยักงับดูดตามยอดถันสีชมพูที่มันตั้งชูชันล่อตาล่อใจเขา

แก่นกายใหญ่ที่กำลังหลับไหลเมื่อเจอสิ่งเร้าที่อยู่ตรงหน้าทำให้มันแข็งขึงขังดีดเด้งอยากจะออกมารับอากาศข้างนอก

"อืม..." มือสากควักลำเอ็นใหญ่ที่แข็งขยายใหญ่ออกมาจากอันเดอร์แวร์สีขาว มือใหญ่ชักรูดมันขึ้นลงตามความกระสัน ลิ้นสากยังคงไล้เลียดูดดึงตามอกนุ่มยุ่น เขาเหลือบมองไปที่กลีบพูอวบอูมที่เบียดชิดกันก็อดไม่ได้ที่จะค่อยเลื่อนใบหน้าลงมา

ปากหยักที่พรมจูบตามกลีบทั้งสองข้าง ลิ้นสากปัดป่ายตามร่องหลืบแล้วค่อยๆแหย่มันลงไปตามรูเล็ก ทำให้ร่างบางที่หลับใหลอยู่นั้นตอบสนองด้วยการส่งเสียงครางออกมาเบาๆ

"อื้ออ อ่าา"

ยิ่งมีเสียงเล็กครางออกมาลิ้นสากยิ่งปาดเลียเร่งดูดดึงเม็ดเชอร์รี่สีแดงไม่หยุดจนร่องสวาทสาวบีบรัดตอดลิ้นสากอยู่ตุบๆแล้วสายธารสีใสก็ไหลออกมา ส่งผลให้มือสากอีกข้างที่เร่งสาวแก่นใหญ่เร็วขึ้น เร็วขึ้นจนมันพ่นลาวาสีขาวขุ่นออกมาเต็มมือใหญ่

"ซี๊ดดด อ๊า"

"แม่ง!..." เขาสบถออกมาเมื่อรู้สึกตัวว่าตนเองเผลอทำอะไรลงไป

ชายหนุ่มนำผ้าห่มมาปิดร่างเปลือยเปล่าที่ทำให้เขาตบะแตกเมื่อครู่ทำอะไรลงไปแบบลืมตัวโดยที่เขาไม่เคยเป็นแบบนี้และทำแบบนี้กับใครมาก่อน คนตัวโตสะบัดหัวเบาๆก่อนจะเดินโทงเทงเข้าห้องน้ำไป