"อุ๊บ แหวะ!!" บัวบุาบาตื่นเช้าขึ้นมาด้วยเสียงอ้วกของคนข้างๆ ดวงตากลมโตสะลืมสะลือก่อนจะรีบหันไปมองดูนายหัวเจตน์ที่ตอนนี้กำลังอ้วกอย่างหมดไส้หมดพุงอยู่ในห้องน้ำ หญิงสาวรีบรีบไปลูบหลังให้นายหัวเจตน์ที่นั่งอย่างหมดสภาพ "ไปหาหมอมั้ย" ร่างสูงส่ายหน้าปฏิเสธ "ไปกินอะไรผิดปกติมารึเปล่า" "น่าจะเป็นเพราะฉันพักผ่อนน้อยแล้วก็มีเรื่องให้คิดด้วยมากกว่า" เมื่อพูดจบเจตน์ก็อ้วกอีกรอบ แต่รอบนี้มีเพียงน้ำใสๆขมๆออกมา ร่างเล็กต้องประคองเขาออกจากห้องน้ำ ก่อนจะควานหายาดมบริเวณหัวเตียงมาส่งให้เขาเพื่อที่จะดมให้ร่างกายรู้สึกสดชื่นขึ้น "งั้นวันนี้พักก่อนมั้ยค่ะ หยุดงานสักวัน" "ไม่ได้ วันนี้มีเข้าไปที่โรงงานด้วย ถึงวันที่ต้องจ่ายค่าแรงลูกน้อง" คนตัวเล็กได้แต่ส่ายหัวกับความดื้อของเขา ขนาดไม่สบายจนหน้าซีดขนาดนี้ เจตน์ยังคงห่วงงาน ห่วงลูกน้องอีกเช่นเคย ร่างสูงพยายามลากสังขารตัวเองไปอาบน้ำแต่งตัว แต