ระหว่างที่ผักบุ้งและบัวบุษบากำลังทานข้าวอยู่ เสียงรถโฟร์วิลก็แล่นเข้ามาพอดี
"อุ้ย..นายหัวกลับมาแล้ว ปกตินายหัวไม่เคยกลับบ้านเร็วเลยนะคะ วันนี้สงสัยคงเป็นห่วงคุณบัวแน่เลย"
ผักบุ้งพูดไม่ทันขาดคำ เสียงฝีเท้าหนักๆของเจตน์ก็ก้าวมาตามเสียงของสองสาวทันที
"นายหัวมาแล้ว งั้นหนูกลับก่อนดีกว่า"
"เดี๋ยวสิ ยังทานข้าวไม่เสร็จเลย" บัวบุษบาร้องประท้วง เอาเข้าใจจริง เธอก็คงรู้สึกดีมากกว่าถ้ามีผักบุ้งอยู่ข้างๆ แต่เหมือนเด็กสาวจะไม่ฟัง รีบยกจานที่ตัวเองทานเสร็จแล้วไปล้างในอ่างล้างจานอย่างรวดเร็ว
"ทำอะไรกินเหรอ หอมเชียว"คำพูดธรรมดา แต่แววตาของเขาที่มองมายังบัวบุษบา ทำให้ผักบุ้งแอบยิ้ม เพิ่งรู้ว่านายหัวก็มีมุมหวานแบบนี้ด้วย
"คุณบัวทำแกงพแนงกับผัดผักรวม ของโปรดนายเลย และที่สำคัญ อร่อยมากเลยค่ะ ต่อไปนายได้กินของอร่อยทุกวันแน่เลย"
"จริงเหรอ งั้นขอจานข้าวหน่อยผักบุ้ง ฉันหิวแล้วพอดี" คำว่า'หิว'ของเขา มันฟ
