"ฉันต้องยุ่ง เพราะบัวคือเมียฉัน"
การที่นายหัวหนุ่มประกาศกลางตลาดว่าเธอคือเมียเขา เป็นอะไรที่บัวบุษบาไม่คาดคิดมาก่อน รวมทั้งใบเฟิร์นด้วย เธอคิดว่านายหัวเจตน์แค่เล่นๆกับบัวบุษบา ท่าทีเอาจริงของเขา ทำให้ใบเฟิร์นได้แต่ฮึดฮัดด้วยความคับแค้นใจ
"ตอนเช้าที่มึงโทรมา ไหนมึงบอกว่ามึงโดนจับตัวไปยังไงล่ะ ที่แท้มึงก็ตอแหล สมควรแล้วที่มึงโดนพ่อเกลียด มึงไม่ต้องกลับไปเหยียบที่บ้านอีกนะ จำไว้ ต่อให้มึงมีสภาพน่าสมเพชยังไง หลังจากนี้มึงไม่ใช่ครอบครัวเราอีก "
พูดจบใบเฟิร์นก็สะบัดหน้าออกไปจากตรงนั้นทันที แต่คำพูดของเธอที่ทิ้งท้ายไว้ ทำให้นายหัวเจตน์ขมวดคิ้วเข้ากันอย่างสงสัย
"เธอโทรกลับบ้าน?"
เพราะไม่อยากให้ผักบุ้งเดือดร้อน หญิงสาวเลยรีบออกตัว
"ฉันบังคับผักบุ้งเองแหละ ขอยืมโทรศพัท์ แต่ก็อย่างที่คุณได้ยิน ที่บ้านฉันไม่มีใครเป็นห่วงฉันสักคน เขาคิดว่าฉันสร้างเรื่องโกหกกันทั้งนั้น"
บัวบุษบาพูดด้วยเสียงเศร้า
