SPENTICE and the FIERY PRIEST

SATFP: Chapter 2

"Spentice."

Napalingon ako sa taong tumawag sa akin pagkapasok ko pa lang sa mansyon. The person I want to meet today to report what had happened.

"Dad," bati ko at agad lumapit sa kanya.

Pero napatigil din nang may itutok siyang baril sa 'kin.

"Fermare. Se non vuoi morire, (Stop. If you don't want to die,)" sabi niya.

What the hell is this?

Napaikot ako ng mga mata nang may mapansin at mapagtanto ang nangyayari. Dad will always be Dad.

"Smetti di fare i tuoi atti infantili, Dad. So che è falso. (You stop your childish acts, Dad. I know it's fake.)"

I pointed the gun he's holding.

"Oh? Sei davvero un ragazzo intelligente! (Oh? You're really a smart kid!)"

Napailing nalang ako sa kanya. Playful as ever.

"How's the dealing?" tanong naman niya ngayon at ibinato ang laruang baril.

I raised my hand with two fingers up and three fingers down.

"Two mafias has ended," sagot ko.

Ngumiti siya at pagkatapos ay pumalakpak. "That's why I'm really proud of you!"

"Yeah, you do, always." Kibit balikat kong sabi na sinagot niya lang ng tawa.

My Dad is the mafia boss of the Viglianco Mafia, our mafia to be exact, and he's the one who helped and trained me when I was kid to achieved who I am today. He's a serious man when he's at work while he's a playful man when being a father to me. At sanay na ako sa personality ng abnormal kong tatay.

Where's my mother?

Probably in heaven. My mother is a good lawyer and a good mother even though I didn't have the chance to see her. She died when she gave birth to me. Inatake siya sa puso.

"Dinner?"

Napabalik ang tingin ko sa ama ko nang tanungin niya ko.

"Forse più tardi. Devo solo fare delle commissioni. devo andare, Dad, (Maybe later. I just have to run some errands. I have to go, Dad,)" saad ko at hinalikan siya sa pisngi.

"Stai attento. (Take care.)"

I waved my hand before walking out. Kailangan ko pang pumunta sa headquarters ng Viglianco Mafia para mai-report ang naging desisyon ko sa mga tauhan ng Campbell Mafia.

Sumakay ulit ako sa kotse at agad itong pinaandar patungo sa headquarters.

Kung nagtataka kayo kung bakit ang dami kong lengwaheng alam. Well, my mother is a Filipina while my father is an Italian. That's it.

Biglang tumunog ang cellphone ko kaya napatingin ako doon. Isa sa mga tauhan namin at pinsan ko rin ang tumatawag. Sinagot ko ito at muling tumingin sa kalsada.

"Zach."

[Spent! Che cazzo è questo?! Cosa sono queste persone?! (Spent! What the f*ck is this?! What are these people?!)]

"Humans. They're humans if you don't know."

But they can be called evil? Half human half evil? Whatever.

[I know! But why—]

Hindi ko na pinatapos pa ang sasabihin niya.

"Calma le tue uova, Zach. Sto arrivando, (Calm your eggs, Zach. I'm on my way,)" sabi ko at pinatay na ang tawag.

Agad ko naman pinaharurot ang sasakyan ko papunta sa headquarters.

Paglabas ko pa lang ng kotse ay agad na akong binati ng mga tauhan namin at yumuko. Sinuklian ko naman sila ng ngiti bago tinahak ang daan papasok sa headquarters.

"Spent!"

"Dov'è tuo padre? (Where is your father?)" bungad ko kay Zach.

"Nel suo ufficio. Perché? (In his office. Why?)"

"I need to talk to him."

Nag-umpisa ulit akong maglakad at aalis na sana nang pigilan niya ako.

"How about those people? Nag-uumpisa na silang mainis."

"Natatakot ka ba? Make them scared more. Don't be such a fool," pang-aasar ko at tuluyan na siyang iniwan.

"Che cazzo?! Ma stai scherzando?! (What the f*ck?! Are you kidding me?!)"

I just raised my middle finger to him. He also knew some other languages as you can see.

Zach Viglianco is the son of Uncle Cenzo and my father's left hand. Of course, I am my father's right hand.

Kumatok ako sa pintuan ng office ni Uncle bago buksan ito.

"Uncle."

"Spentice, qual è il tuo piano per loro? (Spentice, what is your plan to them?)" tanong niya agad.

"Ho già. Voglio solo segnalare che Risson and Campbell Mafia è finita. (I already have. I just want to report that Risson and Campbell Mafia has ended.)"

Pumorma ng ngiti ang labi niya. "Sono veramente— (I'm really—)"

"Niente complimenti. So che tu e papà siete davvero orgogliosi di me come sempre. (No compliments. I know that you and Dad are really proud of me as always.)"

Tumawa siya sa sinabi ko. "Sei cresciuto, ragazzo. (You've grown up, kid.)"

Ngumisi lang ako at napailing bago itinuloy ang sasabihin ko.

"E riguardo al mio piano per quelle persone di Campbell Mafia. Se vogliono servire ed essere parte di noi, lasciamoli. In caso contrario, dai loro la propria casa e i propri affari. Va bene? (And regarding for my plan to those people of Campbell Mafia. If they want to serve and be part of us, let them. If not, give them their own house and business. Is that okay?)"

"Sì, va bene. Mi fido di te e delle tue decisioni. Preparo il contratto per loro. (Yeah, it's okay. I trust you as well as your decisions. I'll prepare the contract for them.)"

"Grazie, Uncle. Buona giornata! (Thanks, Uncle. Have a good day!)"

"È davvero una buona giornata, (It's really a good day,)" he said with sarcasm.

Napatawa na lang ako bago tuluyang lumabas ng office niya.

Sorry, Uncle. You know my hobby. It's to make load of works to our mafia.

Pumunta ako sa main entrance ng headquarters at nakita doon si Zach. Nando'n din ang ibang tauhan namin at tauhan ng Campbell Mafia na medyo nagkakagulo.

"Tutti, ascoltate! (Everyone, listen up!)" Pagkuha ko ng atensyon nila.

Lumapit sa akin si Zach na kunot na kunot ang noo.

"At last, Spent," bulong niya na hindi ko na lang pinansin.

"Come ho detto prima, sii paziente per questo. A chi vuole unirsi a noi e servire la mafia di Viglianco, si muova qui. (As I have said earlier, please be patience for it. To those who wants to join us and serve the Viglianco Mafia, move here.)"

Tinuro ko ang kaliwang bahagi ko bago nagpatuloy sa pagsasalita.

"E per coloro che non vogliono unirsi a noi, trasferisciti qui. (And to those who don't want to join us, move here.)"

Tinuro ko naman ang kanang bahagi ko.

"Gentilmente raggruppati e prendi una decisione di cui non ti pentirai mai. È tutto, (Kindly group yourself and make a decision you will never regret. That's all,)" saad ko bago hinarap si Zach.

"E un'altra cosa. Quest'uomo si prenderà cura di te. (And one more thing. This man will take care of you.)"

Tinapik ko ang balikat ni Zach na nagsasabing siya na ang bahala at lalagpasan ko na sana siya nang hawakan niya ang kamay ko.

"Spent. G*go ka ba? Binigyan mo pa ako ng dagdag trabaho," reklamo niya.

"Sorry ka. I want you to handle this."

Nagbigay ako ng mapang-asar na ngiti sa kanya bago siya tinalikuran.

"F*ck you, Spentice Viglianco!" Pahabol niyang sigaw.

"SIGNORA, suo padre la sta aspettando. (MA'AM, your dad is waiting for you.)"

I smiled at our maid before making my way to our dining room. My Dad is already there, waiting for me to—

"Spentice! Oh sorry! I coudn't wait. I suddenly feel hungry, that's why."

And he's not waiting for me anymore. Nauna na siyang kumain.

"No, Dad. Enjoy your eating. Masamang pinaghihintay ang pagkain," sabi ko na lang at umupo.

Dad is really something. Paano nakatagal si Mommy sa kanya? Hindi kaya ginayuma ni Dad si Mom? Na-hypnotized? O kaya tinanggalan ng memorya?

Napaismid nalang ako sa iniisip ko. Imposible naman ata 'yon.

"What are you thinking, Spentice?"

Napatingin ako bigla sa tatay ko na sa pagkain nakaharap.

"Hmm? Nothing," I answered.

Napabuntong hininga siya bago magsalita ulit. "Anak, I know you are having a hard time now. Ang dami mong ginagawa, inaayos, inaasika—"

"Shoot, Dad."

"Huh?"

"I know you have a favor to ask. Huwag ka ng magpatumpik-tumpik pa. Say it."

Kilala ko na si Dad. If ever he has a favor to ask, dadaanin ka muna niya sa mga salita na ganito ganyan na naiintindihan niya ang sitwasyon mo bago niya sabihin ang totoong pakay niya.

"Giusto! Hai capito bene! (Right! You got it right!)" sigaw niya habang may malawak na ngiti sa labi

"Whatever. What is it?"

Napatikhim siya. "You know about our golds, right?"

"Yeah. It's in the Philippines," sagot ko.

"The golds are hidden under my friend's church. Nasa underground nila. I want you to get the golds there and bring it here."

"What for? Nauubusan na ba tayo ng pera?"

"Sasabihin ko sa 'yo kapag nandito na ang mga ginto. I have plans, Spentice."

Tumango-tango ako bago sumubo at magtanong ulit.

"Where is it again?"

"In Sta. Lazero City. Sa pinakasikat at malaking simbahan doon. In Sta. Lazero Parish to be exact."

"Okay, I got it. I need to see the golds first to make a plan."

"Sure, take time. Just find Father Jacob when you're already there. He's my friend, you can trust him. Here's the proof."

May binigay siyang picture sa akin na agad ko namang tiningnan.

I see two mens in the picture. It's my father and the other one is probably Father Jacob. Nakaakbay sila sa isa't isa at parehong mga nakangiti.

"I also have a favor to ask." Ibinalik ko ang atensyon ko sa tatay ko. "Ihanda mo ang kwento mo, Dad. I want to know how did you end up hiding our golds in that church. And also about your friendship with Father Jacob."

Nag-isip muna siya saglit at sumubo ng pagkain bago ako sagutin.

"Okay, another sure. Is that a deal?" Nakangisi niyang tanong.

"Kinda. Pagbalik ko kasama ng mga ginto inaasahan ko na ang kwento mo. There's no backing out, Dad."

"Your famous line, I know that." He points his finger at me then chuckles.

"Anyway, I need to finish all of my pending works first. Kailangan ko na silang asikasuhin ngayon. Una na ako, Dad. Just enjoy your meal," paalam ko at tumayo na.

Hinayaan ko na ligpitin ng mga maid namin ang pinagkainan ko.

"So, kailan mo balak lumipad papuntang Pilipinas?"

May pahabol pa talagang tanong bago ako tuluyang umalis ulit.

Walang pagdadalawang isip ko siyang sinagot.

"The day after tomorrow."