SPENTICE and the FIERY PRIEST

SATFP: Chapter 5

What the hell is wrong with this priest?

Bakit kailangan niya pa kaming hanapin at susulpot bigla rito sa harapan?

"F-Father Josiah? Ano pong ginagawa niyo rito?"

Napatingin ako sa likuran ko at nakita ang tatay ni Renz, wondering why this priest is here.

Wow. Mukhang kahit sino, malayo man o malapit, kilalang-kilala ang paring 'to.

Napatingin din ako kay Renz na nakatingin sa 'kin at parang nagmamakaawa na tulungan siya. Tulungan siyang huwag masabi sa tatay niya ang ginawa niya kanina.

I sighed.

Tell me, what the hell am I doing here?

Kung nasa Italy lang ako at gumagawa ng misyon, hindi sana ako malalagay sa ganitong sitwasyon.

It's all because of my beloved father's fault!

Fastidioso! (Annoying!)

"Hello po. Nandito po ako para kunin ang anak niyo," dire-diretsong sabi ni Father Josiah.

This priest! Hindi talaga papigil.

"Po, Father? B-Bakit niyo po kukunin si Renz?"

"It's because 'yong anak niyo po ay nagnaka—hmp!"

I immediately stop what he was about to say by covering his mouth.

Tinulungan ko na rin naman ang pamilya ni Renz, lulubus-lubusin ko na.

I faced Renz and his father with a force smile on my face.

"Wala po. Nagkamali lang po si Father Josiah. Sige po, uuna na po kami. Salamat," mabilis kong sabi at buong pwersang hinatak ang paring 'to.

"Hanoo bhaa?! Hmp! Hmp!" pilit na sigaw niya.

Sumigaw ka lang hanggat kaya mo, hinding-hindi kita bibitawan.

I'm using my full force just to drag this priest to my car.

And f*ck! Is he a regular in the gym?

"Maraming salamat ulit sa iyo, iha!" pahabol pa ng tatay ni Renz.

Hindi ko na pinansin iyon at mas pinagtuonan ng pansin ang paring 'to.

Kung normal lang siguro akong tao at hindi isang bahagi ng mafia, malamang sa malamang ay hindi ko na hawak ang paring 'to.

Being part of a mafia is really a big help to me.

Nang nasa tapat na kami ng kotse ay agad kong tinanggal ang kamay ko sa bibig niya.

"Hoy—!"

"Shut up!" I cut what he was about to say.

"No! I need to get that kid!" matigas niyang apila.

This fiery priest! Hindi talaga siya magpapapigil!

"And why do you need him?!"

"Because he needs to have some lessons! We need to teach him as members of the church! Gano'n ang ginagawa namin sa mga nahuhuli naming naliligaw ng landas!"

I inhaled some air and exhaled it.

Spent, you need to calm down.

Walang magagawa kung pareho kaming nagsisigawan.

"You don't have to, hindi na siya naliligaw ng landas. Just let it pass, Father," sagot ko nang kumalma ako.

Pero iba rin talaga 'tong si Father Josiah.

"At sino ka para magsabi ng dapat kong gawin?!"

See?

You don't have the right to yell at me! At hindi mo rin kailangang sumigaw dahil rinig na rinig kita!

Sinisira talaga ng paring 'to ang araw ko. Bakit ko nga ba 'to nakabangga ngayong araw? Hindi ko nagugustuhan ang ugali ng taong nasa harapan ko ngayon.

Humugot ako ng malalim na hininga bago siya harapin ulit.

"Hindi mo gugustuhing makilala ako, fiery priest. Kaya binabantaan kita, huwag na huwag mong gagalawin si Renz." I said with a serious tone.

Let's end this sh*t conversation.

Pumunta ako sa driver's seat ng kotse ko at sumakay. I started the engine and about to go when I notice something.

Ang paring nakatingin sa loob ng kotse ko at tinititigan ako ng masama.

Can he see me? I doubt, my car is tinted.

I gave him a bad finger kahit alam kong hindi niya makikita 'yon. Ilalabas ko lang ang galit ko sa paring 'to. Napupuno na ko sa ugali niyang dinaig pa ang babaeng nagka-regla at taong may sira sa utak.

Oh, wait... Baka isa nga siyang may sira sa utak?

Napahawak ako ng mahigpit sa manibela nang biglang yumugyog ang kotse ko ng malakas.

And it all because of that fiery priest named Father Josiah!

Sinipa niya lang naman ang kotse ko at kita kong namimilipit siya ngayon sa sakit sa paa niya.

You deserve it!

Dali-dali akong bumaba ng kotse para harapin ulit ang paring namimilipit sa sakit.

"Hey!" tawag ko. "What the hell is your problem?! Alam mo ba kung gaano kamahal ang kotseng 'to?"

"Aray, p*cha! Anak ka ng kotseng matigas!" daing niya pa bago ako pagtuonan ng pansin.

Tinuro niya ako at nag-umpisa nang manisi. "You! Nang dahil sa kotse mo ay parang nabali ata ang paa ko! Kasalanan mo 'to! At wala akong paki kung mahal pa 'yang kotse mo! Kapag 'tong paa ko nabali, gagawin kitang saklay!" galit na galit niyang sigaw.

Napasinghap ako dahil sa narinig. Unbelievable!

"Nahiya naman ako sa taong basta-basta na lang sinipa ang kotse ko!"

"Kung hindi mo ko ininis, hindi ko sisipain 'yang kotse mo!"

"So, it is now my fault? Strabiliante! (Amazing!)"

"Huwag mo kong ginagamitan ng ibang lenggwahe! I need translation dahil baka minumura mo na pala ko!"

"Figure it out, fiery priest!"

I rolled my eyes as I get back again to my car.

"Hoy! Hindi pa tayo tapos mag-usap! Panagutan mo 'tong paa ko!" Rinig ko pang sigaw niya sa labas.

I don't care with your f*cking foot! Kasalanan mo 'yan kaya ikaw ang managot!

Pinaandar ko na ang kotse ko at iniwan na siyang nagrereklamo roon.

I smirked. Nabawian din kita, Father Josiah.

My phone vibrates and received a message, from my father.

From: Bossy

Did you already met Father Jacob? Update me asap.

Nagpaparamdam na naman ang tatay kong abno na atat atang makausap ko ang kaibigan niyang pari.

I'm on my way but I don't know if I can find and meet Father Jacob now.

Naubos ang oras ko dahil sa pagtulong kila Renz at sa lintik na fiery priest na 'yan.

Wala sa sariling napatingin ako sa side mirror kung saan nakikita ko si Father Josiah na mabagal at ika-ikang naglalakad.

Great! Without any reason, naawa ako sa paring 'to.

Curse this side of mine and my conscience. Naaawa ako sa taong kasigawan ko lang kaganina.

I sighed before typing my reply to my father. After sending it, I immediately reverse my car.

Para balikan ang paring may galit na nga sa mundo, pinagbagsakan pa ata ng langit at lupa.

Huminto ako nang nasa tapat ko na siya. I move down the window on the passenger seat before speaking.

"Hop in, Father. You look like a loser in your state right now."

Napatingin siya agad sa direksyon ko na nakataas ang isang kilay.

"Kung magmamagandang loob ka na lang rin, ayusin mo na. Hindi 'yong nang-aasar ka pa," mataray niyang sabi.

"If I can ignore my conscience, tuluyan na sana kitang iniwan at worst baka kanina pa kita pinatay," I answered.

Pasalamat ka at pari ka, may respeto pa rin ako sa mga tulad niyong nagsisilbi sa Diyos. Minus points siguro ako sa langit kapag pumatay ako ng pari.

Well, I only killed bad people and not anybody else so I guess the door of heaven will still accept me when I die.

"What did you say?" he asked, confuse.

Oh shoot! I said something earlier that I shouldn't.

What a stupid, Spent!

"What—? Let's go, get in! I'll bring you back to the church," pag-iiba ko ng pinag-uusapan.

Hindi niya dapat malaman at wala dapat makaalam na bahagi ako ng pinakamalaking mafia sa buong mundo.

"Hindi na, magta-taxi na lang ako."

"C'mon! Napakaarte mo naman."

"Ano?!" sigaw niya at binuksan ang pinto 'tsaka pumasok sa loob ng kotse. "Sino ngayon ang maarte?"

Sasakay rin pala, dami pang sinasabi.

He fasten his seatbelt first before I finally drive off.

Silent.

Walang nagsasalita sa 'min sa gitna ng byahe. Mas okay nang ganito at tahimik dahil kanina pa ko nagtitimpi sa paring 'to.

If I lose my self control, hindi nila magugustuhan ang gagawin ko. People should better not piss me off.

Nag-vibrate na naman ang cellphone ko at ang tatay ko na naman ang nag-message.

From: Bossy

FIND HIM IMMEDIATELY!

I ignore the text and just drove. Wala akong paki kung nagmamadali ang tatay ko.

Ang importante ay makausap ko si Father Jacob sa araw na 'to.

Wait! I think I have an idea.

Pari nga pala 'tong katabi ko, baka pwede niya akong tulungan hanapin ang kaibigang pari ng tatay ko nang makausap ko na tungkol sa ginto.

But the problem is... does he'll help me?

I cleared my throat.

It's better to find out and think a way on how he will help me.

"Hey—ahm... fiery priest... Do you know Father Jacob?"

Alanganin akong tumingin sa kanya nang gulat siyang napatingin sa 'kin dahil sa tanong ko.

"What? At bakit mo kilala si Father?"

I'm right, he knows him.

"Well for some reasons. My father is acquainted with him."

"Eh ano ngayon kung kilala ko si Father Jacob?"

Sana madaan ka sa madaling usapan, Father Josiah.

"Uhm... Kailangan ko siyang makausap at kung madadala mo ko sa kanya ay—"

"Mag-isa ka! In short, A.YO.KO," putol niya agad sa sasabihin ko.

L'inferno! (The hell!)

Walang kwenta talaga kausap ang paring 'to. Masyadong mataas ang tingin sa sarili.

"Do you want me to speed up my driving then both of us will be dead in the end?"

"What are you saying?"

I grinned before accelerating. Full speed.

"Ho–hoy! Sh*t! Dahan-dahan naman! Hoy! Slow down—you! Oh f*ck! Stop! Okay! Okay! Tutulungan na kita! I'll help you meet Father Jacob! Just slow—ugh!"

Nang marinig ko na tutulungan niya akong makita si Father Jacob ay agad kong binagalan ang takbo ng kotse ko.

"Takot ka pa lang mamatay? But good thing you agreed helping me. Thank you, fiery priest," sabi ko na may pang-asar na ngiti.

"You just got me. Yari ka sa 'kin sa susunod nating pagkikita," pagbabanta naman niya.

"Oh yeah? I'm looking forward to it then."

I smirked while driving.

Hindi ka pala nadadala sa madaling usapan, Father Josiah. Kung gano'n, I'll do it in a mafia way.