“ทำไมล่ะ… ฉันจะเล่าความจริงให้พี่ชายฉันฟังว่าอะไรเป็นอะไร… และฉันจะให้พี่ชายของฉันรับแกกลับเข้าไปทำงานที่โรงแรมเหมือนเดิม… ”
เอมิเลียเสียงเข้มจริงจัง… แล้วจู่ๆ ความคิดบางอย่างก็ผุดวาบเข้ามาในหัวของหล่อน
“เอ่อ… บ้าไปแล้ว… ”
มินตราไม่คิดว่าบทสรุปของการสนทนาอันยืดยาวที่ทำให้ต้องเสียน้ำตา จะวกกลับมาที่การกลับไปหาท่านประธาน
“เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับพี่ชายฉันเอง… ”
เอมิเลียมองว่าอันโตนิโอผู้เป็นพี่ชายควรจะมีส่วนร่วมในการรับผิดชอบกับเรื่องนี้โดยตรง ไม่ใช่ปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ไม่ต้อง… ฉันจะไม่กลับไปแล้ว… ”
อีกสามวันต่อมา
เอมิเลียแวะมาหาอันโตนิโอที่โรงแรมเพราะทนนิ่งเฉยอยู่ไม่ได้ หล่อนอยากคุยกับพี่ชายเรื่องมินตรา
“เฮียคะ… หนูมีเรื่องอยากคุยด้วย… ”
ตอนบ่ายของวันจันทร์ เอมิเลียมาหาอันโตนิโอที่โรงแรม หล่อนกล่าวในทันทีที่มือเรียวผลักบานประตูแล้วก้าวเข้ามาภายในห้องทำงานของ
