ตอนที่ 6

1019 Words

“ถ้าแกถามขนาดนี้ฉันคงต้องบอกความจริงว่าใช่… แต่ว่า… เอ่อ… มันก็ไม่เชิงว่าปล้ำ อันที่จริงเป็นเพราะตัวฉันเองที่รนหาที่ ฉันใช้วิธีพิเรนทร์แก้ปัญหาที่กำลังเผชิญจนเกิดเรื่อง… ” ถ้าย้อนเวลากลับไปได้มินตราจะไม่ทำ “ที่ว่าแก้ปัญหาด้วยวิธีคิดตื้นๆ… อะไรยังไงฉันไม่เข้าใจ… เรื่องมันซับซ้อนยิ่งกว่านิยาย… ไหนแกช่วยอธิบายเพิ่มเติมให้ฉันเข้าใจที… แกยิ่งพูดฉันยิ่งตามไม่ทัน… ” เอมิเลียย่นหน้าผาก… จากนั้นมินตราก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟังโดยละเอียดว่าครอบครัวของหล่อนมีความจำเป็นต้องใช้เงินก้อนหนึ่งโดยด่วน เมื่อเจ้าหนี้นอกระบบที่บิดาของหล่อนเป็นหนี้อยู่แปดหมื่นยื่นคำขาดว่าถ้าภายในสามวันยังไม่หาเงินมาชำระหนี้ พวกมันจะทำร้ายแม่กับน้องของหล่อน ไอ้แก๊งนี้มันขึ้นชื่อในเรื่องของความโหดเหี้ยม เมื่อเดือนก่อนเพิ่งมีข่าวว่าลูกหนี้รายหนึ่งโดนทำร้ายด้วยการเอาหมวกกันน็อกฟาดหัวจนต้องเข้าไปนอนหยอดน้ำข้าวต้มในห้องไอซียู ด้วยอารมณ์คิดสั้นเพียงชั่ววูบ… ทั้งห่วงแม่และน้องชายที่อยู่เมืองไทย ทำให้มินตราตัดสินใจเข้าไปในผับแห่งหนึ่งเพื่อจะหาเงินอีกสามหมื่น เพราะว่าตอนนี้เงินในบัญชีของหล่อนมีอยู่เพียงแค่ห้าหมื่น ถ้าได้มาอีกสามหมื่นรวมแล้วก็พอส่งกลับไปให้พ่อของหล่อนใช้หนี้ได้ทันเวลา มินตราจึงแกล้งทำเนียนเป็นผู้หญิงขายบริการ แต่หล่อนไม่ได้ตั้งใจจะขายจริง ที่กล้าก็เพราะเชื่อมั่นว่ามีวิธีเอาตัวรอดได้ คืนนั้นบังเอิญได้เจอกับท่านประธานอันโตนิโอที่เข้าพอดี ทั้งที่ปกติอันโตนิโอก็ไม่เคยเข้าไปเที่ยวที่ผับแห่งนั้น คืนนั้น… หลังจากมินตราเข้าไปหว่านเสน่ห์ทำให้อันโตนิโอสะดุดตา โดยหารู้ไม่ว่ากำลังตกหลุมพราง พอตกลงราคากันเรียบร้อย… อันโตนิโอพาหล่อนมาที่โรงแรมแห่งหนึ่ง เป็นโรงแรมเล็กๆ นอกเมืองเพราะว่าอันโตนิโอไม่ชอบความพลุกพล่าน และตอนที่กำลังจะมีอะไรกัน… มินตราก็ยั่วยวนให้อันโตนิโอจูบไซ้ดูดนมอย่างเร่าร้อน โดยที่อันโตนิโอไม่รู้ว่าหล่อนทายานอนหลับไว้ที่ปลายหัวนมทั้งสองข้าง อันโตนิโอหลงใหลเต้าใหญ่ ตั้งหน้าตั้งตาดูดนมอย่างตะกละตะกลามได้ไม่นานก็มีอันต้องสลึมสลือและหลับไปโดยไม่รู้ตัว พอตื่นขึ้นมาในตอนเช้าจึงรู้ว่าหลงกลสาวไซด์ไลน์สิบแปดมงกุฎเข้าแล้ว “โอ๊ยยย… ยิ่งกว่านิยาย… โลกมันช่างแคบ” เอมิเลียได้ฟังแล้วถึงกับตกใจ “ใช่… ฉันเองก็คิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นท่านประธานสุดหล่อพี่ชายของแก… ” มินตราพูดจริง… ตลอดสัปดาห์กว่าๆ ที่มีโอกาสได้เข้าไปทำงานที่โรงแรมตอนนั้นหล่อนยังไม่เห็นเขา เพราะถ้าได้เห็นก่อนก็คงชิ่งหนีออกมา ทว่าท่านประธานเห็นมินตราก่อน เขาจดจำได้แม่นยำไม่ลืมว่าหล่อนคือผู้หญิงจอมแสบในคืนนั้น จากนั้นท่านประธานบอกกับลูซี่หัวหน้าแผนกบุคคลว่าให้มินตราขึ้นมาหาที่ห้องทำงาน เพราะว่าเขาต้องการจะทำการสัมภาษณ์อีกที… แต่แท้จริงก็เพราะต้องการแก้แค้นเอาคืน และตอนที่มินตราเข้ามาในห้องทำงาน… ตอนนั้นเองหล่อนจึงรู้ว่าพี่ชายของเอมิเลียคือชายในค่ำคืนนั้น… “แต่แกไม่ได้คิดจะขายตัวจริงๆ ใช่ไหม… ” เอมิเลียเชื่อว่าหล่อนรู้จักมินตราดี “ไม่… แกก็รู้จักฉันนี่นา” มินตราตอบ… “เรื่องที่เกิดขึ้นฉันเสียใจด้วยนะเพื่อน… เอ่อ… แต่ถ้าเป็นแบบนี้แกก็เสียหายนะ… จะให้ฉันรับผิดชอบอะไรไหม… ” เอมิเลียเห็นใจมินตราในฐานะผู้หญิงด้วยกัน แม้มันออกจะแปลกๆ ที่ต้องออกรับแทนพี่ชายตัวเองซึ่งหล่อนก็รักและเคารพอันโตนิโอมาตลอด เพราะว่าเขาเป็นที่ชายที่แสนดี รักและดูแลน้องสาวมาตลอด เอมิเลียเป็นน้องร่วมท้องแม่เดียวกับอันโตนิโอที่เกิดมาในตระกูลมาเฟียเก่าแก่ พ่อของอันโตนิโอเป็นผู้ชายเจ้าชู้มีเมียหลายคน “ว่าไงเพื่อน เรื่องที่เกิดขึ้นจะให้ฉันรับผิดชอบอะไรไหมบอกมาได้เลยไม่ต้องเกรงใจ” เอมิเลียถามแม้รู้ว่าบางสิ่งที่สูญเสียไปเงินก็ไม่อาจชดใช้ได้ โดยเฉพาะกับผู้หญิงอย่างมินตรา “ไม่… ” มินตราส่ายหน้า… แม้พยายามจะเข้มแข็ง แต่สุดท้ายหยาดน้ำตาก็ไหลออกมาที่ร่องแก้มทั้งสองข้างจนได้ “ฉันเสียใจด้วยนะ… ” เอมิเลียดึงทิชชู่ยื่นให้มินตรา “ช่างเถอะ… เราไม่สามารถเรียกคืนในสิ่งที่มันผ่านมาแล้ว… ฉันจะคิดเสียว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น… ฉันจะลืมเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้… ” แม้ปากบอกว่าจะลืม… แต่เหตุใดภายในใจของหล่อนกลับจดจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้แม่นยำทุกฉากทุกตอนราวกับว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อคืน ทุกสัมผัสของเขา ทุกการกระทำของเขา กลิ่นเหงื่อกลิ่นกายผู้ชายเจือกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ที่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดหล่อนจึงไม่อาจสลัดออกไปได้ มันยังติดอยู่ที่ปลายจมูกของมินตราทุกลมหายใจเข้าออก “พี่ชายฉันก็หื่นเหลือเกิน… ” เอมิเลียว่า… “ช่างเถอะ… มันผ่านไปแล้ว… ” มินตรากล่าวพร้อมกับรับเอาทิชชู่มาซับน้ำตาอีกครั้ง ก่อนจะโผเข้ากอดกับเอมิเลียที่รู้สึกแน่นอยู่ในอกขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้รับรู้เรื่องราวที่เป็นยิ่งกว่านิยายระหว่างเพื่อนรักกับพี่ชายของหล่อน “ฉันจะเล่าเรื่องนี้ให้พี่ชายฉันฟัง… ดีไหม… ” ความคิดนี้เกิดขึ้นและยังวนเวียนอยู่ภายในใจของเอมิเลียหลายครั้ง บางทีหล่อนควรเล่าความจริง ดีกว่าปล่อยให้พี่ชายจอมหื่นของตนมองมินตราผิดไป “อย่า… ” มินตรารีบห้าม

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more