"คุณตาขา.." เด็กหญิงข้าวสวยร้องเรียกตามาแต่ไกลจนช้องนางต้องบอกลูกห้ามส่งเสียงดัง เด็กน้อยถึงเอามือปิดปากตัวเองแล้วเดินเข้าไปหาตาที่นั่งอยู่บนเตียงคนไข้เงียบๆ
ช้องนางได้ทราบข่าวจากแม่เมื่อเช้าว่าพ่อจะได้ออกจากโรงพยาบาลแล้วเธอดีใจมาก รอหมอทำเรื่องเบิกยาให้เสร็จก็คงประมาณเที่ยง นี่ทำกับข้าวให้ลูกกินเสร็จจึงพากันมา
เธอดีใจที่พ่อไม่ต้องนอนโรงพยาบาลต่อ แล้วสีหน้าคนป่วยดูสดชื่นขึ้นมากๆ ไม่แน่ใจว่าได้ยาใจดีจากหลานสาวหรือเปล่า
ประมาณสิบเอ็ดโมงครึ่งพยาบาลถึงเดินเข้ามาบอกให้คนป่วยเปลี่ยนเสื้อผ้า มียามาให้กินต่อเนื่องอีกหนึ่งอาทิตย์ และนัดกลับมาเช็กกระดูกอีกที
ช่วงนี้คนป่วยขยับเยอะไม่ได้และคงต้องใช้ไม้ค้ำไปก่อน ดีว่าบ้านเราชั้นเดียวไม่ต้องลำบากเดินขึ้นลงบันได
ด้วยความที่ไม่มีรถยนต์ส่วนตัวช้องนางคิดว่าต้องเหมารถที่หน้าโรงพยาบาลให้ไปส่งบ้าน ทว่ากลับมีรถยนต์สีดำคันหนึ่งวิ่งมาจอดเทียบข้างจุดรอรับผู้
