“WE'RE HERE.”
Tila nagising si Prix sa pagkakahimbing sa tinig ni Ace. Nasa harap sila ng isang di-kalakihang cottage na yari sa malalaking katawan ng mga nabubulok na puno. Maayos ang itsura ng ‘cottage’ na mas mukhang tamang tawagin na lumang bodega kaysa cottage. Dalawang lalaki ang sumulubong sa kanila na agad kinuha ang mga dala nilang karton ng pagkain.
Itatakbo pa sana ni Prix ang mga iyon kung hindi lang siya napigilan ni Ace.
“It’s okay. Para talaga sa kanila ang mga iyon.”
“Kanila?”
“Sumilong muna tayo roon.”
Malaki nga ang cottage gaya ng inaasahan ni Prix. Mataas ang kisame niyon na gawa sa pawid. Walang ibang gamit na makikita roon kundi tatlong mahahabang kahoy na sofa at isang mesa na gawa rin sa kahoy. Nakatiklop sa isang bahagi ng isang sofa ang tila mga comforter
