บทที่ 29 กะทันหัน
“ช่วงนี้ดูเป็นผู้เป็นคนขึ้นเยอะเลยนะ”
วิทชธรพูดขณะเดินตรวจงานร้านดอกไม้ ช่างกำลังเก็บรายละเอียดครั้งสุดท้ายก่อนส่งมอบให้ผู้ว่าจ้าง เตรียมเปิดให้บริการในทันทีเมื่อพร้อม
“คนหล่อยังไงก็หล่อวันยังค่ำ”
ซีฮันยักไหล่ด้วยท่าทีสบายใจ หลังจากตั้งหลักได้ก็กลับมาดูแลตัวเอง จัดการสะสางปัญหาและงานที่คั่งค้างให้แล้วเสร็จ
หลังจากเจอลินินวันนั้นก็ผ่านมาห้าเดือน ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ ได้เอาคืนคนที่เป็นชนวนของเรื่องทั้งหมดก็ถือว่าคุ้ม เธอยอมเซ็นรับสภาพหนี้ ตอนนี้ก็ยังวิ่งวุ่นหางาน ต้องขายรถ ขายแบรนด์เนมเพื่อนำมาจ่ายหนี้ตามสัญญา ส่วนพ่อแม่ของเธอไม่มีส่วนรู้เห็นเขาจึงไม่ยุ่ง สั่งห้ามลินินไม่ให้บอกพวกท่าน ไม่เช่นนั้นจะเพิ่มหนี้สินเท่าตัว เธอก็ยอมทำตามโดยไม่มีทางเลือก
เอาไว้พอใจเมื่อไรค่อยป้อนงาน เปิดช่องทางให้ทำมาหากิน แต่คงไม่ใช่งานสบายแน่นอน ต่อจากนี้อย่าหวังจะใช้ชีวิตสงบสุ
