เล่ห์ลวงบ่วงซาตาน
บทที่ 26
สองต่อสอง
“หิวหรือยัง” เขาเอ่ยถามเมื่อเธอออกมาจากห้องน้ำ
“นิดหน่อยค่ะ”
“นี่คือสาเหตุที่ฉันพูดกับเธอเมื่อคืน อยู่ด้วยกันขนาดนี้และฉันไม่ใช่พระอิฐพระปูน” เธอเข้าใจเหตุผลของเขา เธอก็เป็นเมียของเขาแล้วนี่นา เธอก้มหน้ามองมือตัวเอง ไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาดี
“ไปเถอะ” จู่ ๆ เขาก็แตะข้อศอกของเธอ ทำเอาคนใจลอยถึงกับสะดุ้ง รีบเดินไปหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็กของตัวเอง แต่เขากลับหยิบมันมาถือเอาไว้แทน ก่อนจะเดินออกไปจากห้องพัก
ติณห์พูดน้อยหรือไม่พูดเลย แต่เขาเน้นการกระทำมากกว่า น้ำใจของเขาทำให้เธอเผลอยิ้ม
เขาพาเธอออกไปรับประทานโจ๊กหมูใส่ไข่ใกล้ๆ โรงแรม ก่อนจะขับรถกันต่อ
การเดินทางรอนแรมเข้าเมืองใหญ่ทำให้เธอได้ใช้ชีวิตอยู่กับเขาในหลายๆ วัน สิ่งไหนที่เธอจะทำให้เขาได้เธอก็จะทำมันในทันที อาจเพราะเธอต้องพึ่งพิงเขาทุกอย่าง ทั้งอาหารการกินและที่พัก
ติณห์พาเธอไปสมัครงานในเมือ
