Nakumbinsi ako ni Kiran na pumasok sa kaniyang kotse para pag-usapan ang mga bagay-bagay tungkol sa aming relasyon.
Tumanggi man ako o hindi at wala na akong ibang choice kundi ang kausapin siya.
Nakita at nahanap na niya ako kaya wala ng dahilan pa para tumanggi ako sa kahilinginan niya.
Kung tutuusin ay dapat pa bga siyang magtampo sa akin dahil sa ginawa kong pag-alis ng hindi man lang siya sinabihan.
Hanggang ngayon ay pinapahanga niya pa rin ako sa katangian na meron siya.
Maybe there's a good reason why we met again... it's fate.
Lahat ng ito ay nangyayari dahil sa tadhana. Naniniwala na ako ngayon, we are both destined for each other.
As if naman kung titigilan niya ako, isa pa alam ko namang marupok ako pagdating sa kaniya.
Kung hindi lang sana komplikado ang sitwasyon
