-18- คนพิเศษ

1232 Words

-18- คนพิเศษ "คุณเข้ามาซื้อของในห้างได้ยังไงคะ มันยังไม่ถึงเวลาเปิดเลยไม่ใช่เหรอ" ปอไหมเอ่ยถามหลังจากกลับเข้ามาภายในรถเตรียมตัวออกเดินทางอีกครั้ง "ถ้าเธอมีตาก็จะมองออกว่าฉันรวยมาก" ติณณภพตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติ คำตอบของติณณภพทำเอาคนตัวเล็กที่นั่งรอฟังคำตอบอย่างตั้งใจแทบจะไปต่อไม่ถูก คาดไม่ถึงว่าเขาจะกล้าตอบกลับมาแบบนี้.ถึงแม้ว่าที่เขาพูดมามันจะเป็นความจริงก็ตาม "เงียบทำไม" ติณณภพทำเสียงเย็นเอ่ยแทรกขึ้นมาท่ามกลางความเงียบภายในรถ เมื่อปอไหมไม่ได้ตอบอะไรกลับไป "เปล่า แค่คาดไม่ถึงว่าคุณจะตอบกลับมาแบบนี้" ปอไหมเลือกที่จะตอบกลับไปตรง ๆ "ทำไม มีอะไรบ้างที่ฉันพูดไม่จริง" "ไม่มีค่ะ" "แล้วจะตกใจทำไม" "ก็...ไม่รู้เหมือนกันค่ะ" ใบหน้าหวานระบายยิ้มแก้เขิน ก่อนจะหันกลับออกไปมองนอกหน้าต่างแทน ครืด~ ครืด~ ~ไม่ทราบชื่อ~ มือเรียวหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายใบเล็กออกดู

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD