-19- ห้ามดุ
"ดื่มนี่ก่อนสิครับ เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านของพวกเราเองช่วยให้หายเมาเรือได้นะครับ นักท่องเที่ยวดื่มหลายคนแล้วเห็นผลชะงักเชียวนะ" ลุงสมโอ้อวดสรรพคุณยาสมุนไพรพื้นบ้านด้วยความภาคภูมิใจ
"ขอบคุณมากนะคะ" ปอไหมยื่นมือไปรับถ้วยยาในมือมาอย่างไม่รังเกียจ ก่อนจะกระดกเข้าปากรวดเดียวจนหมด แล้วถึงจะรู้ว่าแท้จริงแล้วมันคือเหล้าดี ๆ นี่เอง เพราะรสชาติที่ขมบาดคอ "แค่ก! แค่ก! นี่มันเหล้านิคะลุงสม"
"ก็ใช่น่ะสิครับ รับรองหายเมาเรือแน่นอน"
"แต่จะเมาเหล้าแทนน่ะสิครับลุง" ติณณภพที่เดินมาสมทบทีหลัง เพราะเขารอให้ปอไหมตื่นออกมาสูดอากาศข้างนอกก่อนอาการจะได้ดีขึ้น เขาจึงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าตามออกมาจากบ้านพักทีหลัง
"กลัวอะไรไปครับคุณติณ ยังไงวันนี้ชาวบ้านก็จัดงานเลี้ยงต้อนรับคุณผู้หญิงเอาไว้อยู่แล้ว"
"เอ่อ...อย่าเรียกหนูแบบนั้นเลยค่ะ เรียกหนูว่าไหมเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ"
ปอไหมรีบปฏิเสธทันทีที่ลุงสมเรียกเธอว่า
