“AREN'T you going to work today?” takang-tanong ni Alfonso nang dumulog siya sa mesa at makitang naka-pambahay lang ako. Sanay kasi itong nakabihis na ako ng pang-opisina kapag kumakain kami ng almusal.
“Hindi muna, anak. Nag-leave kasi ako.” Naisip kong iyon ang mabuting gawin pagkatapos ng nangyari kagabi. Ayokong makaharap si Xavi.
“Why? Are you sick?” Nagusot ang noo ng anak ko. Kapag ginagawa niya iyon, naalala ko ang ama niya.
“No. I’m fine. Don’t worry.”
“Sure?”
“Yes.” Sinundan ko nang matamis na ngiti ang sinabi ko. Alfonso is quite different from other kids of his age. Tahimik at malalim siyang mag-isip.
Nagsimula na kaming kumain na mag-ina. Si Harlene naman ay maya-maya pa kakain dahil may ginagawa pa sa labas.
“Anong oras pala darating ang teacher mo?”
“She’ll be here
