บทที่ 46

1437 Words

"คะ? อาจารย์ว่าอะไรนะคะ หนูได้ยินไม่ชัดเลย" "เปล่า ไม่มีอะไร แล้วนี่คืนนี้คุณจะนอนที่นี่จริงๆ เหรอ ถ้าผมไปแล้วพวกมันย้อนกลับมาทำร้ายคุณอีกล่ะ" อาจารย์หนุ่มปรายมองไปที่หอพักทรุดโทรมที่ดูแล้วแทบไม่มีความปลอดภัยเลยสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆ คนเดียว "หนูไม่รู้" ขวัญนรีกัดปาก เธอกลัวเหมือนกันว่าพวกมันจะย้อนกลับมา แต่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง "เอาอย่างนี้ไหม คืนนี้คุณไปนอนพักที่คอนโดผมก่อน แล้วพรุ่งนี้ค่อยมาขนของย้ายออกไปหาที่อยู่ใหม่" "จะให้หนูไปอยู่กับอาจารย์สองต่อสองเหรอคะ?" "ก็แค่นอนค้างคืนเดียว หรือคุณคิดว่าผมจะทำอะไร" "มันไม่น่าจะเหมาะนะคะ" "ผมเป็นสุภาพบุรุษมากพอน่า แต่ถ้าคุณไม่ไว้ใจกลัวว่าผมจะทำอะไรมิดีมิร้าย คุณเอาไอ้นี่จ่อหน้าผากผมได้เลย" รณภพยัดกระบอกปืนพกใส่มือเล็ก "ทำไมอาจารย์ถึงมีปืน" "ของพ่อผม รับไปสิ" "ไม่เอาหรอกค่ะ หนูยังไม่อยากติดคุกข้อหาฆ่าคนตาย" ขวัญนรีส่ายหน้าหวือ พร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD