บทที่ 2
547 Words
ปัจจุบัน
"คุณหนูครับ คุณหนูถึงบ้านแล้วครับ" คนขับรถชะโงกหน้ามาทางด้านหลัง
เฮือก!
ขวัญนรีสะดุ้งตื่นจากฝันร้ายหลายฉากที่ไม่ปะติดปะต่อกัน อกอวบใต้เสื้อแขนยาวกระเพื่อมถี่ ตามไรผมมีเหงื่อผุดซึมทั่วทั้งที่ภายในห้องโดยสารอากาศเย็นเฉียบ
"ถึงแล้วเหรอคะ"
"ครับ คุณหนูเป็นอะไรหรือเปล่าครับ ตอนนี้คุณหนูหน้าซีดมากเลย"
"เพลียนิดหน่อยค่ะ" นั่งเครื่องจากนิวซีแลนด์มาไทยกินเวลาหลายชั่วโมง ออกจากสนามบินได้ไม่เท่าไหร่ก็มาเจอรถติดแหง็กยาวกิโลเมตร ไม่แปลกที่ขวัญนรีจะมีอาการเจ็ตแล็กจนผล็อยหลับไประหว่างที่เดินทางไปโรงพยาบาล
โรงพยาบาล
ใช่แล้ว เธอต้องไปที่นั่น
แต่ทำไมคนขับรถถึงพาเธอมาส่งที่บ้านอานันทรัพย์ไพศาล บ้านของคุณหญิงวิมาลา แม่เลี้ยงใจหมาที่ทำให้พ่อต้องถีบหัวส่งเธอไปอยู่โรงเรียนประจำที่นิวซีแลนด์ตั้งแต่เด็ก
"คุณพ่อออกจากโรงพยาบาลแล้วเหรอคะ"
"โรงพยาบาล? คุณหนูพูดเรื่องอะไรครับ คุณคมสันต์ท่านแข็งแรงดี จะไปโรงพยาบาลก็เฉพาะตอนที่ไปตรวจสุขภาพเท่านั้น" คนขับรถตอบอย่างซื่อๆ
"ก็คุณพ่อป่วยเป็น..." ริมฝีปากอิ่มหยุดขยับ หัวคิ้วเรียวขมวดมุ่น ถ้าพ่อไม่ได้ป่วยเป็นมะเร็งอย่างที่ส่งข่าวไปบอก ก็แสดงว่าเธอถูกหลอกให้กลับเมืองไทยอย่างนั้นเหรอ
ไม่รอให้คนขับอ้อมมาเปิดประตูแล้วโค้งคำนับให้ ร่างสะโอดสะองก็พาตัวเองออกมาจากเบนซ์คันหรู ขาเรียวยาว ปลายเท้าสวมส้นสูงห้านิ้วก้าวฉับๆ เข้าไปในตัวบ้านที่เธอไม่คิดว่าจะได้หวนคืนกลับมาอีกครั้ง
เสียงหัวร้อต่อกระซิกดังมาจากห้องนั่งเล่น ปลายเท้าขวัญนรีหมุนเดินไปทางนั้นอย่างไม่ลังเล ทั้งพ่อ แม่เลี้ยง และน้องสาวอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา บรรยากาศอวลไปด้วยกลิ่นอบอุ่นของครอบครัวที่สมบูรณ์
"อ้าว! น้องขวัญกลับมาแล้วเหรอลูก" เป็นวิมาลาที่เหลือบมาเห็นเธอเป็นคนแรก หล่อนลุกขึ้น เดินกรีดกรายเข้ามาใกล้ ทำท่าจะโผเข้ากอด ขวัญนรีเบี่ยงตัวหลบ เดินไปยืนจังก้าต่อหน้าบิดา วิมาลาได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่ในใจ
‘นังเด็กเปรต’
"นี่มันเรื่องอะไรกันคะ พ่อไม่ได้ป่วยหรอกเหรอ" ขวัญนรีเลิกเรียกบิดาบังเกิดเกล้าว่าพ่อจ๋านานแล้ว
"ฉันสบายดี"
"สบายดี? แล้วพ่อโกหกขวัญว่าป่วยใกล้ตายทำไม"
"ถ้าฉันบอกบ้านเรากำลังจะโดนธนาคารยึด แกจะกลับมาช่วยฉันใช้หนี้หรือเปล่าล่ะ"
"บ้านเรา? ใช้หนี้? หึ ตลกแล้ว ขวัญไม่ได้เป็นคนสร้างสักหน่อย ทำไมขวัญต้องเป็นคนใช้ด้วย อีกอย่างตอนนี้ขวัญมีเงินติดบัญชีไม่ถึงสามหมื่น ไม่มีปัญญาไปใช้หนี้ให้ใครหรอกค่ะ" เรียนก็ยังไม่จบ เธอจะเอาเงินถุงเงินถังที่ไหนมาประเคนให้ แล้วนี่มันก็เป็นบ้านของวิมาลาไม่ใช่เหรอ เรื่องอะไรเธอต้องมาเดือดร้อนด้วย
"เก็บเงินของแกไว้เถอะ เพราะสิ่งที่ฉันจะให้แกทำมันไม่ต้องเสียเงินสักบาท"
"พ่อหมายความว่าไง"
"ฉันจะให้แกแต่งงานใช้หนี้"
- Writer
