ตอนที่ 27 เพื่อนใหม่
“ตกลงว่าจะไปเรียนต่อในกรุงเทพแน่รึ”
“ครับหลวงตา ทองมากราบลาหลวงตาเพราะว่าทองอาจจะไม่ค่อยได้กลับมาบ้านบ่อยๆ เห็นรุ่นพี่เขาบอกว่า เด็กปีหนึ่งกิจกรรมเยอะครับ”
เนื้อทอง ทารกน้อยในวันนั้น หลังจากสูญเสียพ่อแม่ไปในอุบัติเหตุ มีญาติทางฝั่งปู่ย่ามารับเนื้อทองไปเลี้ยงดู ให้ความรัก ความเมตตา ความอบอุ่นอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง หากแต่เด็กน้อยเนื้อทอง กลับรู้สึกผูกพันกับ หลวงตาแก่นพระชรารูปนี้มากกว่า ทุกวันหยุด วันพระหรือเสาร์อาทิตย์ เนื้อทองจะขี่รถมอเตอร์ไซต์ออกจากบ้าน ซึ่งอยู่ห่างจากวัดใต้ไปสักราวๆ สิบกิโลเมตร เพื่อมานั่งเล่นอยู่บนศาลาหรือบางคราวก็มาช่วยกวาดลานวัดบ้าง ถูศาลาการเปรียญบ้าง หากใครไม่รู้อาจ เข้าใจผิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้ เป็นเด็กวัดก้นกุฏิของหลวงพ่อ หลวงพี่รูปใดรูปหนึ่งในวัด
“อืม ไปอยู่ไกลบ้าน ก็อย่าลืมสิ่งที่หลวงตาสอนล่ะเข้าใจมั้ย”
“เข้าใจครับ หลวงตา”
“แล้วนี่เอ็งจ
