“ก็ข่าวลือต่างๆนั่น…”
“อ่อ เรื่องนี้นี่เอง พูดแล้วเรื่องนี้…เรื่องมันยาว แต่หากเจ้าอยากจะฟัง…ชิงเยี่ยน….เหตุใดหลับง่ายเช่นนี้เล่า”
นางฟุบหลับลงไปที่แผงอกกว้างอบอุ่นนั้นด้วยความคุ้นเคย เขาจึงพลิกตัวนางกลับและห่มผ้าให้พร้อมกับจ้องมองใบหน้างดงามนั้นยามหลับ
“แม้ว่าเจ้าจะจำได้หรือไม่ได้ ข้าก็จะไม่มีวันยอมให้เจ้าไปจากข้าอีก ฟ่างชิงเยี่ยน”
เขาเอื้อมมือไปหยิบชุดคลุมของเขามาสวม ก่อนจะค่อยๆสวมให้นางด้วยและลุกไปที่โต๊ะอักษรในห้องเพื่ออ่านรายงานที่บอกนางไว้ก่อนหน้านี้ ชิงเยี่ยนที่หันไปอีกทางลืมตาขึ้นด้วยความตื่นเต้น
("หรือว่าเขารู้แล้วว่านางจำได้แล้ว เช่นนั้น…ที่เขาพูดจะเป็นความจริงหรือไม่")
ชิงเยี่ยนรู้สึกว่าหัวใจนางกำลังกระโดดลอยไปมาเพราะคำพูดนั้น เขาจะไม่ยอมให้นางจากไป เขาอยากอยู่กับนาง เช่นนั้นก่อนหน้านี้ที่นางจำไม่ได้เกิดเรื่องใดขึ้นกันแน่ นางต้องรีบรวบรวมความคิดให้ได้เร็วที่สุด
เหตุใดฟ่าง
