บทที่17
อีกด้าน...
"กูเห็นมึงยืนจ้องฝั่งนั้นนานแล้วนะไอ้โย มันมีอะไรน่ามองนักหนาวะ"
"อุย! เอาแล้วไงพระแม่ลักษมีที่น้องพริกไทยไปบนมาจัดสรรให้แล้วไง หล่อสะอาดซะด้วย" แปลนที่หันไปมองตามสายตาของเพื่อนที่เห็นยืนมองฝั่งคณะแพทย์มาสักพักอย่างไม่วางตาถึงกับอุทานออกมา เพราะภาพที่เห็นตอนนี้มันไม่ได้บาดตาหรอก หากแต่มันน่าจะบาดใจคนแถวนี้ที่ยืนจ้องตาแข็งได้ดีมากกว่า
จนแปลนที่ยืนมองหน้าโยธานึกอยากจะขำขึ้นมาจนอดขำคนเดียวไม่ได้เลยต้องหันไปดึงแขนเพื่อนสนิทอีกคนอย่างตฤณมาร่วมวงด้วย
"อะไรของมึงวะเนี่ยไอ้แปลน ดึงเหี้ยอะไรนักหน่าวะ"
"เพื่อนมึงโดนเล่นซะแล้วไอ้ตฤณ" แปลนกระซิบเสียงเบาบอกตฤณก่อนจะพยักพเยิดหน้าไปฝั่งคณะแพทย์ที่มีสามสาวยืนยิ้มกับหนุ่มหล่ออยู่ตรงนั้น แถมหนึ่งในสามสาวตรงนั้นก็ใจเด็ดกำลังยื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้พ่อหนุ่มหน้าอ่อนนั่นด้วย
"มึงว่าพริกไทยกำลังจะทำอะไร" แปลนกระซิบถามเพื่อนขณะที่สายตาก็
