Dala dala ko ang tray na may isang tasang kape at isang platito na may toasted bread. Pag lapag sa kanyang working desk ay umangat siya ng tingin sa akin. Kahit ngumiti siya ay halata ang stress sa kanyang mukha. Pati na din ang eyebag at yung noo niyang parang may wringkles.
Gusto ko siyang tulungan sa mga papeles na nasa kanyang desk. Ngunit kahit anong pamimilit ko ay ayaw niya. Simula nang umumbok ang tiyan ko ay hindi na niya ako pinapasok. Mas mabuti daw na nasa bahay na lang ako. Nagpapahinga at wag na munang magtrabaho. Kahit stress at pagod ay nakakaya niya pa ring alagaan ako at kausapin ang batang nasa aking sinapupunan.
"Mag coffee ka muna. Tama na muna yan" sabi ko at inilapag sa kanyang desk ang tasa at platitong may toasted bread.
"Thank you ling" sagot niya. Ini
