“ไม่ตั้งใจ...คิดแล้วว่าเธอต้องตอบทำนองนี้ แต่นั่นมันก็ไม่เท่ากับที่เธอโกหกฉันต่าง ๆ นานา คู่รักที่กำลังจะแต่งงานกันเนี่ยนะ เธอเสียสติไปแล้วรึไง! เธอเป็นหมอไม่ใช่ หมอเขาทำกันแบบนี้เหรอวะเอิงเอย?”
ไม่รอให้เธอแก้ตัวเขาก็สาดเสียงดุดันใส่จนหญิงสาวสะดุ้งโหยง เวลานี้พันเพลิงดูดุร้ายกว่าคืนนั้นมากจริง ๆ
“แล้วนายให้โอกาสฉันพูดรึไง นายเอามีดจ่อคอฉันนะไอ้ประสาทเอ้ย!” เธอแผดเสียงกลับ เหตุการณ์วันที่เขาฟื้นคืนสติขึ้นมา ถามหน่อยว่าเขาอยู่ในภาวะที่จะฟังเธอรึไง เขาไม่เชื่ออะไรเธอสักอย่าง
“เธอพูดอย่างอื่นได้ไง!”
พอเธอแย้งมาอย่างนั้น พันเพลิงก็ยิ่งหัวเสียเป็นทบเท่าทวีคูณ ทั้งที่เหตุผลมีเป็นร้อยแปดพันเก้าอย่างทำไมเธอไม่อ้าง ทำไมต้องบอกว่าเขากับเธอคบกันอยู่ ทำไมถึงสร้างเรื่องให้เขาต้องไปผูกพันกับเธอ ที่วัน ๆ เอาแต่เสแสร้งแกล้งเล่นละครตบตาเป็นคนรักกัน
“ไม่ว่าจะยังไง ตอนนี้ฉันขอถามนายอย่างเดียว นายจำได้
