“เพราะเราใกล้ชิดกันมากสินะ เธอถึงเข้าใจอะไรง่าย ๆ แบบนั้น ดีนี่เอิงเอย พี่เอย...มีอะไรที่อยากหลอกผมอีกไหม?”
คนที่หยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูงเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก ทั้งสีหน้าและแววตาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เจ้าลูกหมาตัวโตที่เธอสร้างขึ้นมาจากถ้อยคำโป้ปด...บัดนี้ได้กลายเป็น ‘หมาล่าเนื้อ’ ที่มีกลิ่นอายของสัตว์ป่า เจ้าของนัยน์ตาดุร้ายที่ทำให้เธอหวาดกลัวสุดขั้วหัวใจ
‘มีอะไรอยากหลอกเขาอีกไหมงั้นเหรอ...?’
“ตะ...ตั้งแต่เมื่อไหร่?” น้ำเสียงสั่นเครือของเธอ ยิ่งทำให้พันเพลิงรู้สึกแย่มากขึ้นเป็นทบเท่าทวี ถามได้ดีเลย ราวกับเธอรอคอยว่าในแต่ละวันความทรงจำของเขาจะกลับมาเมื่อไหร่อย่างนั้นแหละ
“อ่าส์...เอิงเอย เอิงเอยเธอแม่งไม่คิดจะปฏิเสธเลยสินะ” เขาเอ่ยเสียงดุ กรามบดเข้าหากันดังกรอด เพียงอ่านเธอจากสายตาพันเพลิงก็รู้ได้เลยว่าเขาไม่ใช่อะไรสำหรับเธอทั้งนั้น เธอก็แค่ผู้หญิงที่พยายามจะควบคุมเขา แค่คนที่หยิบ
