praewa part
"หนูแพรเคยมาขอนแก่นไหมลูก"
หลังจากที่ฉันเดินเข้ามาในบ้านพร้อมคุณยายของเฮียไค อาพริกไทยแม่ของเฮียที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับฉันก็เอ่ยถามว่าฉันเคยมาขอนแก่นหรือเปล่า ฉันที่ไม่เคยมาเที่ยวจังหวัดนี้เลยมาก่อนในชีวิตจึงคลี่ยิ้มบางๆ แล้วตอบเสียงอ่อนกลับไปว่า "ไม่เคยมาค่ะคุณอา"
คุณยายที่ได้ยินคำตอบของฉันซึ่งนั่งเก้าอี้เดี่ยวตัวถัดไปจากฉันจึงพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มเอ็นดูว่า...
"ไม่เป็นไร อีกหน่อยก็จะมั่นหมายกับหลานยายแล้วไว้ค่อยมาเที่ยวบ่อยๆ นะลูก"
ฉันที่ได้ยินประโยคนั้นจากคุณยายถึงกับมองหน้าเฮียไคที่นั่งอยู่ข้างๆ ทันที ก็คำว่ามั่นหมายกับหลานยายมันกระตุกหัวใจของฉันให้เต้นแรงขึ้นมาได้อย่างดีเลยล่ะ ใจกระตุกเต้นแรงไม่พอ ใบหน้าของฉันยังเห่อร้อนขึ้นมาอีกด้วย มันก็แอบเขินอยู่บ้างนิดหน่อย
เอาจริงๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าการที่เฮียไคบอกคนนู้นคนนี้ว่าฉันเป็นคู่หมั้นของเขามันไม่ต่างจากการเดินสายเปิดต
