รุ่งเช้า ขวัญพิชชาตื่นมาด้วยตาบวมและแดงกล่ำ เธอหลับไปตอนไหนไม่รู้ แต่ที่รู้คือ ความอบอุ่นที่แผ่ซ่านไปถึงหัวใจ เมื่อชายหนุ่มนอนกอดเธอไว้ทั้งคืน โดยไม่มีการล่วงล้ำใดใดทั้งสิ้น
แต่เช้านี้ เธอกลับไม่เห็นเขา หญิงสาวจึงลุกไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า จากนั้นหญิงสาวก็เดินออกจากบ้านพัก เห็นชายหนุ่มกำลังเดินกลับมาจากชายหาด
" ตื่นแล้วเหรอครับ หิวมั้ย " น้ำเสียงอ่อนโยน ผิดกับเมื่อก่อนลิบลับ
" พี่ธาม ... เอ่อ .." หญิงสาวอยากจะถามว่าเขาไปไหนมา แต่เมื่อนึกถึงเมื่อก่อนทุกครั้งที่เธอถาม ชายหนุ่มมักจะไม่สบอารมณ์ และตอบเธอมาว่า
' ไม่ใช่เรื่องของเธอ ' ขวัญพิชชาจึงเลือกที่จะเงียบ ไม่ถามต่อ
ชายหนุ่มคงจะรู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ จึงพูดขึ้นมา
" พี่ไปสั่งงานลูกน้องที่จะให้มาคอยดูแลครอบครัวลุงกล้า "
" อ่อ ... มากันแล้วเหรอคะ "
" ครับ .. หิวมั้ยครับ พี่จะพาไปหาอะไรทาน " ชายหนุ่มจูงมือหญิงสาวเดินเลาะชายหาด มือที่กุ
