@บ้าน
มาถึงบ้าน ดามิก็รีบอุ้มลูกชายลงจากรถตรงเข้าบ้านไป ไม่รอให้เมฆาได้ลงมาเปิดประตูให้เหมือนทุกๆ ครั้ง จนเมฆาเองต้องรีบลงจากรถ โยนกุญแจให้บอดีการ์ดขับรถไปเก็บที่โรงรถให้ ก่อนจะรีบวิ่งตามดามิเข้าไปในบ้าน
"ฉันจะพาลูกไปเล่นสระน้ำหลังบ้านนะคะ" เสียงหวานพูดแบบไม่หันไปมองหน้า ก่อนจะรีบก้าวขาตรงไปทางสระน้ำ ด้านหลังบ้านทันที
"มะมี๊จะเล่นน้ำด้วยหย๋อคับ"
"หนูอยากเล่นไหมคะ"
"คับ เล่นกับมะมี๊ได้ม่าย"
"ได้อยู่แล้วค่ะ"
"ปะป๊าด้วย" เสียงเด็กน้อยพูดขึ้น ก่อนจะหันหน้าไปทางด้านหลังดามิที่เมฆากำลังเดินตามมาอยู่แล้วพูดขึ้นมาต่อ "ปะป๊า เล่นน้ำม่าย"
"เราเล่นกันสองคนดีกว่าเนอะ ปะป๊าต้องไปทำงาน"
"ปะป๊าว่างครับ เดี๋ยวเล่นด้วย" เสียงเข้มพูดตามขัดคนน้องขึ้นมา ดามิเองถึงทำได้แค่เงียบ... ไม่ใช่เธอไม่อยากให้เมฆาเล่นน้ำด้วย แต่เพราะเธอยังเขินเมฆาอยู่ต่างหาก..จะให้มองหน้าตอนนี้ยังไม่กล้าเลย
"เย้ มาเยยปะป๊า เล่
