09:45
ทันทีที่ดามิตื่นขึ้นมาในห้องนอนตอนเช้าก็รีบหันมองไปที่ว่างด้านหลังตัวเองเป็นอย่างแรก ที่ที่เมื่อคืนเขาเว้นเอาไว้เผื่อว่าคุณเมฆาจะกลับเข้ามาแต่ก็เหมือนจะไร้ประโยชน์
"ปะป๊าไปหนาย.." เสียงเด็กน้อยที่ตื่นขึ้นมาหยัดตัวนั่งลงกลางเตียง ใช้สายตามองไปรอบๆ ห้องแต่ก็ไม่เห็นผู้เป็นป๊า ถึงได้หันมาเอ่ยถามมะมี๊ของตัวเองแทน
"น่าจะอยู่ข้างนอกค่ะ"
"ทำไมวันนี้ปะป๊าไม่จุ๊บแก้มคอปตอนเช้า"
"อ๋อ..ปะป๊าน่าจะลืมนะคะ"
"มะมี๊พาไปหาปะป๊าหน่อยได้ม่าย" ร่างเล็กคลานมากอดดามิที่ยังนอนอยู่ ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงออดอ้อนจนดามิเองยอมอุ้มพาออกไป
สายตาคู่สวยมองไปรอบๆ ก่อนจะเห็นกร บอดีการ์ดคนสนิทของเมฆายืนอยู่ตรงหน้าห้องทำงาน เธอถึงรีบเดินตรงเข้าไปหา
"คุณเมฆาล่ะคะ"
"นอนอยู่ในห้องทำงานครับ"
"นอนห้องทำงานเหรอคะ?" ใบหน้าสวยเอ่ยถามด้วยสีหน้างงๆ ก่อนจะเดินตรงไปที่หน้าประตู มือเล็กเคาะประตูห้องเบาๆ แต่ก็ไม่มีเสีย
