“พี่คิน...” ราชาวดีครางชื่อสามีอย่างเจ็บปวด ทำไมเขาไม่เชื่อเธอ หันไปมองคนอื่นๆ แค่ดูก็รู้ว่าไม่มีใครชอบเธอและปรารถนาดีกับเธอเลย
“งั้นก็แล้วแต่พี่คินจะคิดเถอะค่ะ วดีคงไม่มีอะไรจะพูดแล้ว” เธอหมดคำพูดจะอธิบายอีก
“น้องวดีไม่น่าเป็นคนแบบนี้เลยนะคะ ที่ไม่มีอะไรจะพูดเพราะอธิบายหรือแก้ตัวไม่ได้ต่างหาก” แพรพิมพ์ส่ายหน้าไปมา สีหน้าระอาเหลือกำลัง ราชาวดีหน้าชาเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่ เธอวิ่งหนีขึ้นห้อง ในขณะที่ภาคินเรียกให้เธอหยุด
“หยุดนะวดี” เขารู้สึกว่าเธอเหมือนกำลังจะหนีความผิด
“ปล่อยเขาไปเถอะค่ะพี่คิน โกหกเป็นไฟเหมือนเด็กเลี้ยงแกะแบบนี้ไม่ไหวจริงๆ แพรไม่คิดว่าพี่สะใภ้ของแพรจะมีนิสัยแบบนี้ ต่อไปพูดอะไรใครจะไปเชื่อ”
แพรพิมพ์ใส่ไฟพี่ชาย หันไปมองสบตากับเพื่อนอย่างไหมแก้วแล้วลอบยิ้ม ภาคินไม่อยากให้เรื่องในครอบครัวของเขารู้ถึงหูคนนอก แต่เพราะประ
