“หึ! ฉันไม่ได้ก้าวร้าว แต่ฉันพูดความจริง ย่าเธอจะหมดตัวเลยส่งหลานสาวมาประเคนให้คุณคินถึงที่ เธอใช้มารยาหลอกให้เขาหลงใหล แต่ขอโทษเถอะ ตอนนี้เขาคงจะรู้ความจริงแล้วว่าผู้หญิงอย่างเธอมันร้ายกาจยังไง คิดจะฆ่าคนอื่นอย่างเลือดเย็น” พลอยประวียังพูดต่ออย่างระงับอารมณ์ไม่อยู่
“นี่คุณ!!!” ราชาวดีไม่ชอบนักที่โดนกล่าวหากันถึงขนาดนี้ แม้บางส่วนจะจริง เรื่องที่เธอกำลังจะหมดตัว แต่เธอไม่เคยคิดจะจับภาคินเพราะหวังรวยหรือปอกลอกเขาเลย
“ทำไม จะฆ่าฉันอีกคนหรือไง” พลอยประวีมองด้วยสายตาจิกกัด เพราะนึกรังเกียจผู้หญิงที่มาจับลูกเลี้ยงของนางเพื่อหวังทรัพย์สมบัติ
“ขอตัวก่อนนะคะ” ราชาวดีเดินหนีเพราะไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับคนตรงหน้าอีก พูดอะไรไปพลอยประวีก็ไม่เชื่อ พูดเรื่องนี้อีกฝ่ายก็โยงไปเรื่องโน้น ยิ่งพูดยิ่งปวดหัวจนเส้นโลหิตในสมองแทบแตก
“สู้ไม่ได้ก็หย่าซะสิ จะยื้อคนที่เขาไม่รั
