Chapter 3
@คลับ/ห้องไพรเวตบาร์
23.00 น.
“มัวไป yes ใครอยู่ล่ะไอ้เชี่ย ถึงได้มาเอาป่านนี้” ธาวิน...หนุ่มมาดอบอุ่นต่อหน้าคนอื่น แต่พออยู่กับกลุ่มเพื่อนสนิทมักชอบเลี้ยงหมาเอาไว้ในปาก เมื่อเห็นซีวิคมาคลับเป็นคนสุดท้าย เขาก็ประชดแดกดันทันที
“กูจะไป yes ใครล่ะไอ้สัด วันนี้กูประชุมที่บริษัทเหล้าทั้งวัน” ซีวิค...หนุ่มเพลย์บอยในวัยยี่สิบหกปีสวนกลับทันทีพร้อมกันนั้นก็นั่งบนโซฟาตัวเดียวกันใกล้กับธาวิน
“ไอ้ซีมันทำงานหนักจนไม่มีเวลา yes มึงจัดพีอาร์ให้มันสักคนดิไอ้วิน” ธีโอ...หมอหนุ่มสุดฮอตพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มร้าย
“คืนนี้กูไม่มีอารมณ์ yes แต่ก็จัดพีอาร์แจ่ม ๆ มาให้กูสักคนก็ได้”
“ไอ้เชี่ยซีมันพูดยังไงของมันกันแน่วะ” สกาย…หนุ่มมาดนิ่งส่ายหัวอย่างเอือมระอาให้ซีวิคที่พูดกลับไปกลับมา
“แค่นี้ทำเป็นงงนะไอ้สัด ถึงกูจะไม่มีอารมณ์ yes แต่ก็เอาพีอาร์มาชงเหล้าให้กูไงล่ะ”
“เป็นง่อยหรือไงถึงชงเหล้าเองไม่ได้” สายลม...หมอหนุ่มที่มีหวานใจเพียงคนเดียวในแก๊งหนุ่มโสดเอ่ยขึ้นมาบ้าง
“กูก็แค่อยากได้พีอาร์มาคอยเอาใจ เผื่อเอาใจถูกจุดอาจจะทำให้กูมีอารมณ์ yes ขึ้นมาก็ได้”
“พีอาร์ที่นี่ไม่รับงาน yes ไอ้ครวย”
“มันก็ไม่แน่หรอก ถ้าพีอาร์เห็นหน้ากูอาจจะเสนอตัวให้กู yes นอกเวลางานก็ได้”
“มั่นหน้า มั่นค...จริง ๆ ไอ้ฉิบหาย” นาทีนี้สายลมโคตรหมั่นไส้ซีวิคสุด ๆ
“ก็คนมันหล่อแถมโสดอีกด้วย กูจะ yes ใครก็ได้ปะไอ้เชี่ย” ซีวิคยักไหล่ทำหน้ากวนตีนใส่สายลม จากนั้นก็หันไปพูดกับธาวิน...
“จัดพีอาร์มาให้กูด่วนเลยไอ้วิน”
“เออ ๆ...” ธาวินดีดนิ้วเรียกบริกรที่ยืนอยู่หน้าห้องทันที “น้อง ๆ”
“ครับพี่”
“จัดพีอาร์แจ่ม ๆ มาชงเหล้าให้เพื่อนพี่สักคนดิ”
“ได้เลยครับพี่ รอสักครู่นะครับ”
“อืม” ธาวินพยักหน้าตอบรับบริกร แล้วหันมายักคิ้วให้ซีวิค
ห้านาทีต่อมา...
“สวัสดีค่ะพี่ ๆ ขา ~” หญิงสาวหุ่นดีในชุดเดรสสั้นรัดรูปสีดำทักทายทั้งห้าหนุ่มด้วยน้ำเสียงสดใส
เมื่อซีวิคเห็นว่าพีอาร์เป็นยัยเด็กแว่นที่กลางวันเป็นแม่บ้านทำความสะอาดบ้านของเขา ส่วนกลางคืนแต่งตัวแต่งหน้าฉ่ำ ๆ เป็นพีอาร์ที่คลับ
“กูไม่เอาพีอาร์คนนี้” ซีวิคปฏิเสธด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์
“อะไรของมึงไอ้ห่า” ธาวินตบไหล่ซีวิคให้ใจเย็นเมื่อจู่ ๆ ซีวิคก็หัวเสียใส่พีอาร์สุดแซ่บแบบหัวฟัดหัวเหวี่ยงราวกับหมาบ้า
“ยัยนี่ก็คือยัยแว่นที่ผลักกูออกจากลิฟต์วันนั้น”
“ห้ะ! คนเดียวกันเหรอ?” ธาวินหันไปมองพีอาร์สุดแซ่บอย่างไม่เชื่อสายตา แต่พอมองดี ๆ จึงได้รู้ว่าผู้หญิงเซ็กซี่คนนี้เป็นคนเดียวกับสาวแว่นคนนั้นที่ตอนแต่งชุดนักศึกษาดูเป็นเด็กเนิร์ดสุด ๆ
“มึงยังไม่ลืมเรื่องวันนั้นอีกเหรอวะไอ้ซี กูบอกแล้วไงว่าน้องไม่ได้ตั้งใจ” สายลมปรามซีวิคที่ยังดูโกรธพีอาร์คนนี้อยู่ทั้งที่เรื่องมันก็ผ่านมาหลายวันแล้ว
“ไม่ได้ตั้งใจห่าอะไรล่ะ ยัยนี่ตั้งใจผลักกูชัด ๆ”
“หนูยอมรับก็ได้ค่ะว่าวันนั้นหนูตั้งใจผลักพี่ออกจากลิฟต์ หนูขอโทษนะคะ” เจ้าขายอมขอโทษซีวิคอีกครั้งหวังให้เขาเลิกโกรธเธอเสียที อีกทั้งตอนนี้เธอก็ไม่ใช่ลูกน้องเขาแล้ว เจ้าขาก็เลยเรียกเขาต่างจากตอนทำงานที่สนามแข่งรถ
“เก็บคำขอโทษของเธอกองไว้ตรงนั้นแหละ ฉันไม่รับ”
“ตามใจพี่เถอะค่ะ ถือว่าหนูขอโทษพี่สองครั้งแล้ว” จะว่าไปสิ่งที่เธอทำกับเขามันไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายเสียหน่อย หากเขาจะโกรธจนลูกของเขาบวชก็ตามใจ
เจ้าขายักไหล่ชิล ๆ จากนั้นหญิงสาวก็เดินไปทำหน้าที่ของเธอก็คือการชงเหล้าให้ลูกค้าอย่างเขา
เมื่อชงเหล้าเสร็จ เจ้าขาก็ยื่นแก้วเหล้าให้ซีวิค ซีวิคมองหน้าเจ้าขานิ่ง ๆ แล้วรับแก้วเหล้าวางกระแทกบนโต๊ะเสียงดัง ก่อนจะฉุดดึงหญิงสาวมานั่งบนตัก
“ว้ายยยย...อื้อ ~” เสียงกรี๊ดหลุดหายไปในลำคอ เมื่อพีอาร์สุดแซ่บโดนซีวิคฉกจูบอย่างไม่ทันตั้งตัวท่ามกลางกลุ่มเพื่อนของเขา
“เฮ้ย!! ไอ้เชี่ยซี” เพื่อนของเขาเรียกซีวิคพร้อมกันอย่างไม่เชื่อสายตา เพราะซีวิคไม่เคยจู่โจมผู้หญิงคนไหนก่อน
นานเกือบนาทีที่ซีวิคจูบพีอาร์อย่างดูดดื่ม และเมื่อซีวิคผละปากออกจากปากเล็ก เขาก็ยกมือเช็ดปากตัวเอง แล้วกดยิ้มมุมปากร้าย ๆ เมื่อคนบนตักมองเขาด้วยแววตาโกรธ
“มองหน้าฉันแบบนี้ อยากโดนจูบอีกหรือไง”
เจ้าขาลุกออกจากตักแกร่ง เอามือถูปากจนลิปสติกเลอะขอบปาก จากนั้นก็แสยะยิ้มร้าย ๆ พร้อมทั้งส่ายหน้าไปมาเบา ๆ
“ก็ถ้าจูบดีหนูก็อยากโดนจูบอีกค่ะ แต่พี่จูบไม่เป็นเอาซะเลย” เจ้าขายักคิ้วให้ซีวิคกวน ๆ ก่อนจะเดินเชิดหน้าออกจากห้องไพรเวตบาร์
คำพูดของเจ้าขาเหมือนตบหน้าหล่อ ๆ ของซีวิค จนด้านชา ยิ่งธาวินระเบิดหัวเราะดังลั่นห้องซีวิคก็ยิ่งรู้สึกเสียหน้า
“นี่มึงจูบไม่เป็นเหรอไอ้ซี ฮ่าฮ่า”
“นี่กูได้ยินไม่ผิดใช่ไหมที่น้องบอกว่ามึงจูบไม่เป็น ฮ่า ๆ” สายลมหัวเราะลั่นห้องอีกคน
“ขายหน้าฉิบหาย” สกายส่ายหน้าไปมา
“เสียชื่อนัก yes หมดเลยไอ้สัดซี” ธีโอทำสีหน้ากลั้นขำ
“หุบปากไปเลยไอ้พวกเชี่ย” ถึงเขาจะชอบมีเซ็กซ์ แต่เขาไม่เคยจูบปากกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่เขาก็มั่นใจมากว่าเขาไม่ได้จูบห่วยแตกอย่างยัยเด็กคนนั้นดูถูกแน่นอน
“นั่นมึงจะไปไหนวะไอ้ซี” ธาวินเอ่ยถามซีวิคที่ทำท่าจะเดินออกจากห้อง
“ไปจัดการยัยแว่นให้ถอนคำพูด” ว่าจบ ซีวิคก็เดินออกจากห้องไปตามหาเจ้าขา
เมื่อเห็นว่าเจ้าขาไปเข้าห้องน้ำ เขาก็ยืนซุ่มรอหญิงสาวอยู่ตรงมุมมืด จนกระทั่งเธอออกจากห้องน้ำ ซีวิคก็เลยฉุดกระชากเจ้าขามาที่มุมลับตาคน
“ทำบ้าอะไรของพี่เนี่ย”
“เธอพูดออกมาได้ไงว่าฉันจูบไม่เป็น”
“ก็พี่จูบไม่เป็นจริง ๆ นี่ อื้อ ~” เจ้าขาพูดยังไม่ทันจบประโยค ซีวิคก็โน้มตัวเอาริมฝีปากทาบลงริมฝีปากเล็กเพื่อปิดปาก
“โอ๊ย!”
ยังไม่ทันได้สอดลิ้นเข้าโพรงปากเล็กเลยด้วยซ้ำ ซีวิคก็ต้องร้องโอดโอยเสียงหลง เมื่อโดนเข่าเล็กกระทุ้งใส่แก่นกายเต็มแรง จนซีวิคทรุดตัวไปนั่งคุกเข่าที่พื้น
“หนูไม่ใช่อีตัวที่พี่จะมาพิสูจน์จูบห่วย ๆ ของพี่หรอกนะ” ว่าจบ เจ้าขาก็เดินออกไปจากตรงนั้นทันที
“แม่งเอ๊ย! ถนัดใช้เข่านักเหรอวะ เดี๋ยวเถอะยัยแว่น!” ซีวิคพูดไล่หลังเจ้าขาอย่างหัวเสียที่โดนเธอยกเข่ากระแทกกล่องดวงใจซ้ำ ๆ...