ฉันสะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงของคุณท่านอยู่หน้าห้องนอนคุณอิฐ ฉันจะทำยังไงดีถ้าคุณท่านมาเห็นฉันอยู่ในห้องนี้ในสภาพแบบนี้
"อิฐ!!! เปิดประตู!!! "
"อะไรนักหนาวะ คนจะนอน!!! " เสียงคุณอิฐตะโกนออกไปสุดเสียงด้วยความลำคาญโดยไม่สนใจว่าเสียงใครที่มาเคาะเรียก
"นี่!!! ฉันเป็นปู่แกนะ" น้ำเสียงของคุณท่านที่ตะโกนกลับเข้ามาบอกได้ว่ากำลังหัวเสียเมื่อได้ยินเสียงของหลานชายตัวเอง
ฉันไม่รู้ว่าคุณอิฐลุกไปเปิดประตูตอนไหนแต่ตอนนี้คุณท่านเดินเข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้วท่านมองซ้ายมองขวาเหมือนกำลังหาอะไรหรือใครอยู่
"นารีอยู่ไหน" คุณท่านทำไมถึงถามหาฉันล่ะแล้วท่านรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ในห้องนี้
"ปู่มาถามทำไมในห้องนอนผม ยัยนั่นจะมาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไง" ฉันแอบฟังอยู่เงียบๆ ตรงมุมห้องซึ่งโชคดีที่ห้องคุณอิฐกว้างและใหญ่มากเลยมีที่ให้ฉันได้หลบซ่อนตัว
"เมื่อวานแกใช้ให้คนไปตามนารีมาที่นี่ไม่ใช่หรือไง"
"ก็..ใช่"
"ตั้งแ
