ฉันเดินเข้ามาในห้องพักฟื้นของคุณท่านเพื่อลาท่านโดยมีคุณอิฐเดินตามมาติดๆ เขาคงกลัวว่าฉันจะพูดเรื่องที่ไล่ฉันออกให้คุณท่านทราบซึ่งฉันคงไม่พูดอยู่แล้ว ฉันพร้อมไปถ้าเขาต้องการแต่ที่ฉันห่วงฉันห่วงคุณท่านเท่านั้นหลายสิบปีที่ผ่านมาฉันดูแลท่านมาตลอดรู้ว่าท่านชอบอะไรไม่ชอบอะไร ที่ฉันทำไม่ใช่เพราะอยากประจบเอาใจแต่ฉันทำเพราะฉันรักและเคารพท่านอยากให้ท่านอยู่เป็นร่มโพธ์ร่มไทรของทุกคนในบ้านไปนานๆ ฉันมองท่านที่หลับสนิทอยู่บนเตียงคนไข้ ต่อไปฉันคงไม่มีโอกาสได้ดูแลท่านแล้ว ฉันหวังว่าพยาบาลที่คุณอิฐหามาจะดูแลท่านเป็นอย่างดี ฉันหวังแค่นี้จริงๆ
"นาลาแล้วนะคะคุณท่าน" ฉันก้มลงกราบที่มือของท่านน้ำตานองหน้า
"เสร็จหรือยังเสร็จแล้วก็รีบๆ ไปก่อนที่ปู่ฉันจะตื่นมาเห็น" ฉันมองหน้าคนใจร้ายที่ฉันรักหมดหัวใจ คนที่ทำให้ฉันมีทั้งความสุขและทุกข์ในเวลาเดียวกัน ฉันสุขทุกครั้งที่ได้แอบมองดูเขาและทุกข์ใจทุกครั้งที่ต้องเผชิญหน้า
