พ่ายรักยัยจอมเหวี่ยง

อยากเข้าไปหา

ผมเดินกลับมาที่ห้องตัวเองพอเข้าห้องมาได้ก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงขนาดคิงส์ไซต์ที่สั่งทำขึ้นเป็นพิเศษ ผมนอนคิดไปคิดมาจนหลับไปตอนไหนไม่รู้มารู้สึกตัวอีกทีก็เพราะโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆมันดังขึ้น

📲📲📲

" ใครพูดครับ??"

( ตี๋ลูก....)

ผมดีดตัวลุกขึ้นมานั่งทันทีพอได้ยินเสียงจากปลายสาย

" ครับแม่ "

( ช่วงนี้เรียนหนักเหรอครับ)

" ไม่เท่าไหร่ครับ แม่มีอะไรหรือป่าว??ครับ"

( พ่อกับแม่ต้องไปเมืองนอกอีกแล้ว คราวนี้ไปเป็นเดือนเลยลูกกับมากินข้าวที่บ้านได้ไหมครับ)

" ได้ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมกลับไปนะครับพอดีไม่มีเรียนด้วย"

( ได้ลูกแม่จะรอนะ คุณพ่อเขาคิดถึงไม่ค่อยได้เจอกันเลย)

" ครับผมก็คิดถึงพ่อกับแม่เหมือนกัน งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะครับ"

( จ๊ะ พรุ่งนี้เจอกัน)

พอผมวางสายจากแม่ไปผมก็กดสั่งอาหารเดลิเวอรี่มาทานด้วยความที่ขี้เกียดออกไปข้างนอก ก๊อก!!ก๊อก!!ก๊อก!!

" เดลิเวอรี่มาาส่งครับ"

" คร้าบบบ รอสักครู่ครับ"

ผมเปิดประตูออกไปรับอาหารที่มาส่ง ไอ้หางตาเจ้ากรรมก็ดันไปเห็นดากับเพื่อนที่กำลังจะออกมาจากห้องผมเลยรีบรับแล้วเข้าห้องไปทันทีโดยไม่ให้เธอเห็นว่าผมอยู่ที่นี่ด้วย เพราะกลัวว่าเธอจะหนีผมไปอีก

" เกือบไปแล้วเกือบเห็นกูแล้วมั้ยล่ะ"

พอเข้าห้องมาได้ผผมก็เอาข้าวมาวางที่โต๊ะเตรียมที่จะกินแต่ก็ต้องหยุดเมื่อมีข้อความเข้ามาที่โทรศัพท์ของผม ติ้ง!!ติ้ง!!ติ้ง!!

" โอ๊ยยยใครอี้กกก มารจริงๆคนจะกินข้าว"

ผมหยิบโทรศศัพท์ขึ้นมาดูแล้วเปิดหน้าจอก็เห็นว่าเป็นข้อความของณิชาที่ส่งเข้ามาเพื่อนัดผมให้ไปเจอเธอที่ร้านเหล้า ผมเลยปฏิเสธเธอไป

" วันนี้กุจะนอนให้เต็มที่เลยใครก็อย่าได้มาลากกูไปไหน เอ๊ะ!เดี๋ยวเอาป้ายไปแขวนหน้าห้องด้วยดีกว่ากันไอ้2ตัวนั้นมาลากไปข้างนอก"

คิดได้แบบนั้นผมก็รีบเอาป้ายคำว่าไม่อยู่ไปแขวนไว้ตรงลูกบิดหน้าห้องทันที แล้วก็เป็นอย่างที่ผมคิดไว้เป๊ะเลยผมแขวนป้ายได้ไม่นานไอ้2ตัวบาทก็มาเคาะประตูผมเลือกที่จะอยู่นิ่งไม่สนใจพวกมัน พวกมันเคาะห้องได้ไม่นานก็ไปคงจะเห็นป้ายหน้าห้องแหละถึงไปกัน อันที่จริงใจผมก็อยากเข้าไปทักเธอเหมือนกันนะ แต่อีกใจก็กลัวว่าเธอจะไม่สนใจผมก็ขนาดเจอกันที่สวนสาธารณะเธอยังเมินใส่ผมเลย

---ด้านของดา---

" เอาไงแก...เลือกได้ยังจะเอามหาลัยไหนดี"

" ยังเลย.....แต่ก็ดูๆไว้2ที่แหละ"

" ที่ไหนบ้างอ่ะ??"

" ก็มหาลัยxกับมหาลัยkน่ะ พอดีทั้ง2ที่นี่มีรายวิชาที่ฉันต้องโอนหน่วยกิจมาด้วย แต่ก็ต้องคิดดูอีกที"

" งั้น....แกไม่ลองปรึกษาพี่ทันตะดูล่ะเผื่อเขามีอะไรแนะนำ"

" ไม่อ่ะ ไม่อยากรบกวน ฉันเลือกเองได้น่ะแก"

" อืมมม งั้น....วันนี้เราไปดู ม.k กันก่อนไหม?เผื่อมีอะไรน่าสนใจ"

" ก็ดีเหมือนกัน ไปดูเพื่อประกอบการตัดสินใจ"

" งั้นไปกันเลยมั้ย??"

" อื้ม!!ไปกัน"

ฉันกับยัยเดลต้าแต่งตัวเสร็จก็ออกไป มหาลัยk กันทันทีพอขับรถเข้าไปก็เจอกับบรรยากาศภายในมหาลัยที่มีต้นไม้ร่มรื่นดีเราทั้ง2คนจอดรถแล้วเดินเข้าไปด้านในเพื่อสอบถามรายละเอียดทุกอย่าง​ก​ทุกอย่างจนเสร็จก็ออกจากมหาลัยไปเที่ยวต่อ

----บ้านตี๋----

ผมออกจากคอนโดนมาแต่เช้าเพื่อมากินข้าวเช้ากับพ่อแม่ระหว่างทางก็แวะซื้อขขนมที่แม่ชอบเข้าไปให้ท่านด้วย

" แม่ครับผมกลับมาแล้ว"

" อ้าว....มาแล้วเหรอเจ้าตัวแสบ แล้วนั่นถืออะไรมาด้วยล่ะ??"

" อ๋อ ขขนมที่แม่ชอบไงครับ ผมซื้อมาให้อ่ะนี่ครับ"

" ขอบใจจ๊ะ ไปนั่งที่ห้องนั่งเล่นก่อนเดี๋ยวแม่ไปเรียกคุณพ่อที่ห้องหหนังสือก่อน"

" ครับ"

ผมแยกกับแม่แล้วเดินไปนั่งรอท่านที่ห้องนั่งเล่น ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูผมไถ่ดูแอปฟ้า เลื่อนดูไปดูมาก็ไเจอกับโพสๆนึงในโพสเขียนไว้เชิงตั้งคำถามว่าเธอเป็นใครทำไม?สวยจัง ผมจ้องไปที่รูปในโพสก็รู้ได้ทันทีว่านั้นมันรูปของดาที่กำลังยืนคุยกับเพื่อนของเธอในมหาลัยแห่งหนึ่ง ผมนั่งอ่านคอมเม้นท์ใต้โพสมันมีแต่ผู้ชายเข้ามาถามว่าเธอเป็นใคร??อยู่คณะไหน??มีแฟนหรือยัง??พอผมเห็นประโยคที่ถามว่าเธอมีแฟนหรือผมนี่อยากตอกกับไอ้คนที่ถามมากๆเลยว่าดาเธอมีผัวแล้วแต่ก็ทำไม่ได้ ผมนั่งดูจนแม่กับพ่อเดินเข้ามาทัก

" ไง..ไอ้ลูกชายทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะโกรธใครเข้าอีก???"

" ใช่.. แม่เห็นแกนั่งมองโทรศัพท์แล้วทำหน้าแบบนั้นอยู่นานละนะ มีอะไรเหรอ???"

" ปะ!!ป่าวครับไม่มีอะไร"

" ไม่มีอะไรก็ดี เป็นไงช่วงนี้เรียนหนักเลยซิ?"

" ก็ไม่เท่าไหร่ครับ "

" แล้วใกล้สอบรึยังล่ะ??"

" ใกล้แล้วครับ เดือนหน้าก็สอบแล้วคุณพ่อจะให้ผมไปไหนหรือป่าวครับ??"

" ก็ไม่มีอะไร แค่จะให้แกไปติดต่อธุระกิจที่อังกฤษแทนฉันสักหน่อย "

" อังกฤษ??"

" ใช่...พอดีว่าฉันกับแม่ของแกต้องไปจีนสักหน่อยทางนั้นมีปัญหานิดหน่อย"

" ผมว่าไม่นิดหรอก...ไม่งั้นพ่อกับแม่คงไม่ต้องไปเอง"

" เอาน่าไปให้แม่หน่อยนะ พ่อกับแม่ไปจีนรอบนี้กะว่าจะไปพักผ่อนด้วยแหละพอคุยงานเสร็จก็จะได้พักสักหน่อย"

" ได้ครับผมไปให้ก็ได้ แล้วต้องไปวันไหนครับ??"

" เดี๋ยวรอดูแกสอบเสร็จก่อนค่อยว่ากัน"

" ได้คับ "

" คุณค่ะ วันนี้เราไปกินข้าวนอกบ้านกันดีกว่านานจะได้อยู่กันพร้อมหน้า"

" ก็ดีนะ งั้นไปกันเลยไหม เดี๋ยวให้เชนเอารถมารอ"

" ไม่ต้องหรอกครับไปรถผมดีกว่าไม่ต้องไปรบกวนลุงเชนด้วย"

พอตกลงกันได้ผมก็ไปเอารถมารอทุกอย่างพร้อมผมก็ขับรถไปที่ร้านประจำของครอบครัวเราผมขับรถมาได้สักพักก็มาถึงร้านผมจอดให้พ่อกับแม่ลงที่หน้าร้านก่อนแล้วผมก็ขับไปจอดที่ลานจอดรถด้านหน้าของร้านพจอดเสสร็จผมก็เดินไปที่โต๊ะ ติ้ง!!ติ้ง!!ติ้ง!!ติ้ง!! ผมนั่งกินข้าวกับพ่อแม่ไปได้สักพักเสียงข้อความก็ดังขึ้นรัวๆ

" ตี๋ลูก...ข้อความมารัวขนาดนั้นลูกเปิดดูก่อนไหม???"

" ไม่ต้องหรอกครับ ไอ้2ตัวบาทน่ะครับถ้าส่งมาขนาดนี้ไม่มีเรื่องไรหรอกชวนผมไปกินเหล้าอีกตามเคย"

" อ่อ งั้นเหรอ ?"

" ครับ"

ผมนั่งกินข้าวกับพ่อแม่จนเสร็จก็ขอตัวออกไปห้องน้ำก่อน ขณะที่เดินอยู่โทรศัพท์ก็ดังขึ้นผมเลยหยิบมันขึ้นมาดูก็เห็นเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จัก ผมเลือกที่จะปล่อยให้มันตัดสายไปเอง ถ้าเป็นคนที่รู้จักผมจะรู้ทันทีว่าผมไม่รับเบอร์ไม่รู้จักแต่ถ้าเบอร์นั้นโทรเข้ามาติดๆกันหลังจากที่ตัดสายไปผมก็จะรับนั่นเพราะคนๆนั้นน่าจะรู้จักผมแต่โทรศัพท์อาจจะมีปัญหา

" ครับ นั้นใคร??"

" เฮียตี๋ขาา ลืมณิชาแล้วเหรอ??"

" อ้าว??ณิชาเองเหรอ?? แล้วใช้เบอร์ใครโทรมาครับ"

" เบอร์เพื่อนค่ะ พอดีโทรศัพท์แบตหมด"

" อ่อ แล้วมีอะไรหรือป่าว??"

" ก็เฮียตี๋ไม่เห็นมาหาณิชาบ้างเลย วันนั้นก็รีบกลับปล่อยให้ณิชาเหงาคนเดียวเลย"

" ขอโทษที พอดีวันนั้นต้องรีบลับบ้านน่ะมีธุระด่วน"

" เหรอคะ?? งั้นเฮียตี๋จะชดเชยให้ณิชายังไงดีนะ~~~"

" ณิชาอยากได้อะไรล่ะ??"

" ณิชาอยาก......."

ผมคุยกับณิชาๆเธอทำเสียงออดอ้อนผมน่าดูแต่ก็จริงที่ผมไม่ได้ไปหาณิชาเลยแล้วผมมามีส้มอีกผมก็เลยไม่ได้ไปหาณิชานี้กก็เข้าอาทิตย์ที่3แล้วที่ผมไม่ได้มีอะไรกับณิชาเลยทั้งที่วันนั้นผมกะว่าจะไปนอนห้องเธอแต่ก็ต้องเปลี่ยนโปรแกรมก็เพราะส้มวันนั้นผมจัดให้ส้มจนเธอมาเรียนไม่ได้เลยทั้งๆที่เธอก็ไม่ได้เป็นสาวบริสุทธิ์อะไรแต่พอโดนผมเข้าไปแค่นั้นแหละขึ้นกับลุกไม่ขึ้นเลย ผมคิดไปถึงคืนนั้นที่อยู่กับส้มแล้วปล่อยณิชาไว้ก็เลย คืดว่าอีกสักวันสองวันจะไปจัดให้เธอสักหน่อยเดี๋ยวของขาดนานๆไม่ดี