พ่ายรักยัยจอมเหวี่ยง

อยากก็จัด

" แล้วณิชาอยากได้อะไรล่ะ??"

" ณิชาอยาก.......ได้เฮียได้ไหมคะ??"

" ได้สิ!! แต่...วันนี้เฮียไม่ว่างนะสิ"

" อ้าววเหรอคะ??งั้นเป็นวันเสาร์ได้ไหมคะ??"

" วันเสาร์???อืมมม??ก็ได้นะ"

" จริงเหรอคะ??เฮียว่างแน่นะ??"

ณิชาพูดออมาด้วยความดีใจที่ผมจะไปหาเธอเป็นผู้หญิงที่ผมควงบ่อยที่สุดตั้งแต่มีเธอผมก็ไม่ได้ไปควงใครอีกจนมามีส้ม2คนนี้ก็แค่ของเล่นที่เอาไว้แก้ขัดเวลาผมอยากก็แค่นั้น

" จริงสิ เตรียมตัวไว้ได้เลย"

" ได้คะงั้นแค่นี้ก่อนนะ ณิชาไปสปาก่อน"

" ไปทำไม สปา??"

" ก็ไปเตรียมตัวรอเฮียไงคะ พรุ่งนี้ก็วันศุกร์แล้ว"

" ได้ครับตามใจณิชาเลย "

" ค่ะ วันเสาร์เจอกันที่คอนโดณิชาเลยนะคะ"

" ได้ครับ งั้นแค่นี้ก่อนเฮียไปทำธุระก่อน"

" ได้ค่ะ "

ผมวางสายจากณิชาเสร็จก็เดินกลับเขามาในร้านพ่อกับแม่ท่านนั่งรอผมอยู่ พอเห็นเดินมาก็ชวนผมไปเดินย่อยที่ห้างกัน ผมก็ไม่ได้ขัดอะไรก็ขับรถพาท่านไปกันนานผมกับท่านจะได้มีเวลาด้วยกัน พอมาถึงห้างผมก็พาทั้ง2คนเดินดูของร้านนั้นร้านนี้พอมาถึงร้านเครื่องเพชรแม่ของผมก็เดินเข้าไปดูด้วยความที่ท่านชอบของพวกนี้พ่อก็ไม่เคยขัดตามใจแม่ตลอดชุดไหนมาใหม่แม่ของผมมีหมดนี้ขนาดไม่ค่อยมีเวลาเที่ยวนะครับ

" แม่ชอบชุดไหนครับ "

แม่ผมท่านเดินดูของในตู้โชว์ได้สักแป๊บก็ชี้ไปที่สร้อยข้อมือที่เป็นรูปดาวดวงเล็กๆทั้งเส้นท่านชี้ให้พนักงานเอาออกมาให้ดูก่อน

" ตี๋ชอบไหมลูก??"

" ผมว่าก็น่ารักดีนะครับ แม่ชอบเหรอครับ??"

" แม่ว่าจะซื้อไว้ให้แกนั้นแหละ.."

" ซื้อให้ผม??ทำไมล่ะครับ อันนี้มันลายของผู้หญิงนะครับ"

" ก็ซื้อเอาไว้เฉยๆไม่ได้?"

" ได้ครับ ตามใจแม่เลยครับ "

" คุณลูกค้า ชุดนี้เป็นเซ็ตคู่รักค่ะจะมีแหวนแล้วสร้อยข้อที่เป็นคู่ค่ะ"

" เซ็ตคู่รัก??"

" ใช่ค่ะ นี่ค่ะจะมาเป็นเซ็ตแบบนี้เลยค่ะ"

พนักงานหยิบเซ็ตคู่รักที่พนักงานแนะนำออกมาวางให้แม่ของผมดู แม่ของผมท่านยิ้มด้วยความพอใจกับสิ่งของที่วางอยู่ข้างหน้ามาก

" คุณค่ะ น่ารักไหม??"

" น่ารักครับ คุณจะซื้อใส่เองเหรอ??"

" ไม่ใช่ค่ะ ฉันจะซื้อเก็บไว้ให้เจ้าตี๋เอาไว้ไปขอสาว"

" แม่ครับ....ผมยังหาแฟนไม่ได้เลยแล้วแม่จะให้ผมไปขอใคร??"

" อันนั้นมันก็เรื่องของแก แต่ที่แน่ๆเครื่องเพชรชุดนี้แม่ชอบแล้วแม่ก็จะเอาไว้ให้ลูกสะใภ้ของแม่ด้วย"

" ได้ครับ ได้ครับ ผมตามใจแม่เลยครับ"

" ดีมาก พนักเอาชุดนี้ค่ะจัดการให้ด้วยนะคะ"

" ได้ค่ะ ลูกค้ารอสักครู่นะคะ"

ขณะที่พนักงานกำลังจัดของลงกล่องให้แม่ของผมอยู่ก็มีหญิงสาวเดินเข้ามาในร้านพนักงานเห็นก็พากันยกมือไหว้แล้วก็ทักทายเธอทันทีที่เธอเดินเข้ามาถึง

" สวัสดีค่ะ คุณดา"

" สวัสดีค่ะ ตามสบายเลยดาแค่แวะมาดูร้านให้คุณแม่เฉยๆ"

" ค่ะ งั้นเชิญคุณดาตามสบายเลยนะค่ะ"

ครับผู้หญิงคนนั้นคือการที่เดินเข้ามาในร้านผมยืนแอบอยู่จ้างหลังพ่อเพราะว่าไม่อยากให้เธอเห็น ดาเธอเดินดูภายในร้านกับเพื่อนก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปหาพนักงานอีกครั้งเธอไม่ได้เดินมาทางที่ผมกับพ่อแม่ยืนอยู่

" แกดูผู้ชายคนนั้นสิมากับครอบครัวด้วยน่ารักจัง"

" ใช่แก ดูอบอุ่นดีเนอะ?มากับครอบครัวด้วย"

ผมที่ยืนอยู่ข้างๆพ่อดันไปได้ยินพนักงานอีกชุดที่อยู่ใกล้ๆตรงที่ผมยืนอยู่พวกเธอหันมามองที่ผมแล้วพากันยิ้มให้ผมกับครอบครัว พอพนักงานเอาขอองมาให้พ่อผมก็จัดการจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อย ขณที่ผมกับครอบครัวกำลังจะเดินออกจากร้านก็สวนกับดาเธอหันสบตากับผมก่อนที่จะเดินไปอีกทาง ผมทำท่าจะทักแต่ก็โดนเธอเมินใส่ ผมเลยต้องทำหน้าจ๋อยเดินคอตกออกไปพร้อมพ่อกับแม่ไปด้วยความเซ็ง

----ฝั่งของดากับเพื่อน----

" นี่!นี่!เมื่อกี้เห็นมั้ย??"

" เห็นอะไร??"

" ก็ครอบครัวของลูกค้าเมื่อกี้ไง"

" ทำไม?ก็ไม่เห็นมีอะไรนะแก"

" ฉันว่าน่ารักดีนะ ไม่ค่อยเห็นลูกชายจะพาพ่อกับแม่มาเดินห้างแบบนี้อ่ะ"

" สร้างภาพล่ะซิไม่ว่า"

" ห๊ะ!!อะไรนะแก???"

" ป่าว!! ไม่ได้พูดอะไร หูไม่ดีแล้วนะแกอ่ะ ป่ะ!ไปหาอะไรกินกัน"

" คุณดาค่ะ!!!!"

เสียงพนักงานในร้านรีบเรียกฉันก่อนที่ฉันจะออกไป ฉันกับยัยเดลเลยต้องหยุด แล้วหันไปดูก็เห็นพนักงาานถือบัตรของลูกค้าอยู่ในมือ

" มีอะไรคะ??"

" พอดีเมื่อกี้ลูกค้าลืมบัตรไว้น่ะค่ะ"

" แล้วจำได้ไหมว่าเป็นของลูกค้าคนไหน??"

" ได้ค่ะ เป็นของลูกค้าที่พึ่งออกจากร้านไปเมื่อกี้น่ะคะที่มาเป็นครอบครัว3คนพ่อแม่ลูกน่ะคะ!!"

" ม่ะ!!เอามาเดี๋ยวดาเอาไปให้เข้าเองหน้าจะไปได้ไม่ไกลเท่าไหร่"

" อ่ะ!!นี่ค่ะ "

ฉันรับบัตรมาแล้วรีบออกจากร้านไปพร้อมกับยัยเดลต้าที่วิ่งตามออกมาด้วย ฉันวิ่งตามครอบครัวนายตี๋ไปแต่ก็หาครอบครัวนั้นไม่เจอก็เลยชวนยัยเดลต้าเดินดูตามร้านอื่นในห้างเผื่อว่าเขาจะเดินไปดูร้านแถวๆนี้

----ด้านตี๋----

หลังจากที่เราออกมาจากร้านของดาผมก็พาแม่กับพ่อไปนั่งเล่นกินไอศกรีมกัน นั่งไปได้ไม่นานพ่อผมท่านก็หยิบกระเป๋าขึ้นมาเพื่อที่จะเอาเงินให้ผมไปซื้อของร้านที่อยู่ใกล้ๆมาให้แม่ แต่ก็ต้องตกใจ

" ตี๋!!"

" ครับ พ่อมีอะไรเหรอครับ ทำไม??ทำหน้าแบบนั้นล่ะ??"

" พ่อว่าพ่อลืมบัตรเครดิตไว้ที่ร้านเมื่อกี้แน่ๆเลย พ่อเท่าไหร่ก็ไม่เจอเนี้ย!!!!"

" ไม่เป็นไรคับเดี๋ยวผมไปเอาให้ เราออกจากร้านนั้นก็มานั่งร้านนี้เลยไม่ได้แวะไปไหนพ่อไม่ต้องตกใจครับ "

" ใช่ค่ะคุณเดี๋ยวให้ลูกไปเอาที่ร้านก็ได้คงยังไม่ไปไหนหรอกค่ะ"

" ครับงั้นพ่อกับแม่รอที่ร้านนี้ก่อนนะครับเดี๋ยวผมไปเอาบัตรก่อน"

" จ๊ะ "

ขณะที่ผมกำลังจะเดินไปเอาบัตรเครดิตที่ร้านของดา เธอก็เดินมาเจอกับผมระหว่างทางที่ผมเดินมาพอดี ผมกำลังจะเอ่ยทักเธอแต่เธอก็ยื่นบัตรมาให้ผมก่อน

" นี่ของนายใช่ไหม??"

ผมมองเธอก่อนที่จะหยิบบัตรแล้วเอามาดู แล้วก็ยื่นคืนไปให้เธอ ดากับเพื่อนมองหน้าผมด้วยความสงสัย2คนจ้องหน้าผมอยู่แป๊บก่อนที่จะถามขึ้น

" ไม่ใช่ของคุณเหรอคะ??"

" ใช่ครับ...."

" เอ้า!!?? ถ้าใช่แล้วคุณจะยื่นคืนมาทำไมล่ะ??"

" พอดีผมไม่ใช่เจ้าของตัวจริง บัตรนี้เป็นของพ่อผมครับ คุณจะเอามาคืนให้ท่านไม่ใช่เหรอ"

" ใช่ค่ะ เรา2คนเดินหากันทั่วเลย"

ผมคุยกับเพื่อนของดาอยู่แบบนั้นแต่ดาเธอไม่ได้คุยอะไรกับผมเลยได้แต่ยืนมองผมยู่แบบนั้น

" คุณจะเอาไปให้ท่านเองไหม เรานั่งทานไอศกรีมกันอยู่ร้านทางนั้นน่ะครับ ผมให้ท่านรออยู่ที่นั้น"

" ยังไงยัยดา เราจะเออาไปให้ท่านเองหรือว่าจะฝากให้คุณ......??"

" ตี๋ครับ"

" คุณตี๋ไปเลยแล้วเราก็กลับกันฉันเหนื่อยแล้วง่วงแล้วด้วย"

" เอาไปให่ท่านเองดีกว่า เราเป็นเจ้าของร้านนะแกมันเป็นมารยาท"

" เอางั้นก็ได้ งั้นรบกวนคุณตี๋นำทางด้วยนะค่ะ"

" ได้ครับ ทางนี้เลย"

ผมดีใจมากเลยนะที่ดาเธอจะเอาบัตรไปให้พ่อของผมเองกับมือ ผมนี่ดีใจจนจะเก็บอาการไม่อยู่แต่ก็ต้องเก็บไว้เดี๋ยวเพื่อนเธอจะสงสัยเอาผมพา2สาวเดินไปที่ร้านไอศกรีมที่พ่อกับแม่นั่งรออยู่

" พ่อครับแม่ครับ "

" อ้าวว มาแล้วเหรอ แล้วบัตรคุณพ่อล่ะ??แล้วนั้นใคร??"

" อ่อ นี่เจ้าของร้านที่เราไปลืมบัตรไว้น่ะครับ "

" อ๋อ...แล้วแกไม่ได้ไปเอามาให้ฉันเหรอ??"

" ป่าวครับพอดีไปเจอกันกลางทางน่ะแล้วเขาบอกจะเอามาให้พ่อเองผมมมก็เลยพามาครับ"

" อ่ออออ "

" นี่ค่ะลูกค้าบัตรของลูกค้า ทางร้าน้องขอโทษด้วยนะค่ะ"

" อุ๊ย!!!ไม่ต้องขอโทษหรอกลูก ลุงลืมไว้เองดีที่นึกได้เลยให้เจ้าตี๋ไปเอา"

" ไม่เป็นไรค่ะ นี่ค่ะบัตร.."

" อ่ะ!! ขอบใจนะหนูที่อุตสาเอามาคืน"

พ่อผมรับบัตรมาเสร็จก็เอาเข้ากระเป๋าทันที ก่อนแม่ของผมจะลุกแล้วเดินไปนั่งฝั่งของพ่อผม

" นี่หนู2คนอยู่ทานไอศกรีมกับป้าก่อนสิ"

" ไม่ดีกว่าค่ะเดี๋ยวหนู2คนต้องไปที่อื่นต่อน่ะค่ะ ไว้คราวหน้านะคะ.."

" ได้จ๊ะ งั้นไว้คราวหน้าก็ได้จ๊ะ"

ดารีบปฏิเสธคำชวนของแม่แล้วอตัวออกไปจากร้านโดยที่ไม่มองหน้าผมเลยด้วยซ้ำ เธอคงโกรธผมอยู่จริงๆผมอยากพูดกับอยากปรับความเข้าแต่เธอก็ไม่เปิดโอกาศให้ผมเลย