ปรายฟ้ามองไปรอบๆ อีกครั้งพร้อมกับถอนหายใจออกมา ใจร้ายมาจริงๆ คนพวกนี้กะจะให้เธอนอนหนาวตายสินะ ต้องให้เธอตายตามผู้หญิงที่เธอไม่รู้จักคนนั้นใช่มั้ย มันถึงจะพอใจพวกเขา แค่จะนอนยังต้องเอาเสื้อผ้าเก่าๆ เพื่อมาปูนอน หิวจนตาลาย แต่ทว่ากลับไม่มีอะไรตกถึงท้องเธอเลยสักนิด ถ้าเขาต้องการให้เธอทรมาน เขาทำมันสำเร็จแล้ว ตอนนี้เธอทรมานไปทั้งตัวและหัวใจ
ปรายฟ้าเดินไปหยิบขวดน้ำมาหนึ่งขวด ก่อนที่เธอจะดื่มมันเพื่อประทังความหิว เธอไม่มีแม้กระทั่งหนทางรอด เธอก็เริ่มไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว แต่การจะให้เธออดอาหารแล้วตรอมใจตาย เธอก็เข้มแข็งไม่พอ เธอก็เลยต้องดื่มน้ำเพื่อเอาชีวิตรอด ก่อนที่หญิงสาวจะนอนหนุนกองเสื้อผ้าที่นางบัวผันเอามาให้ แล้วเธอก็ใช้เสื้อหนึ่งตัวมาใช้แทนผ้าห่ม ก่อนที่เธอจะนอนร้องไห้ด้วยความอัดอั้นตันใจ
ความผิดที่เธอไม่ได้ก่อ มันกำลังทำให้เธอพบกับความทุกข์ใจอย่างแสนสาหัส เธอไม่รู้ว่าเธอจะมีชีวิตรอดไปจ
