“ผู้หญิงคนนี้ทำให้คุณหนูต้องเจ็บปวด ป้าไม่มีทางให้เขาอยู่อย่างมีความสุขหรอก” นางบัวผันเอ่ยออกมาด้วยความเคียดแค้นไม่ต่างกัน นางรักคุณหนูของนางมาก นางยินดีที่จะร่วมมือกับนายหัวทุกอย่าง เพื่อที่จะทำให้ผู้หญิงคนนี้ได้รับกรรมที่ทำกับคุณหนูของนาง
“ขอบคุณมากนะป้า เขาต้องได้รับกรรมในสิ่งที่เขาทำให้สาสมที่สุด ยัยกันจะได้ตายตาหลับซะที” กาวีเอ่ยออกมาเสียงเศร้า ภาพวันที่เขาพบศพน้องสาวของเขามันวนเวียนเข้ามาในหัวของเขาอีกครั้ง ไม่รู้ว่านานแค่ไหนภาพนั้นถึงจะเลือนลางไปจากความทรงจำของเขา
“ไม้ต้องห่วงนะคะนายหัว ป้าไม่มีวันทำร้ายคุณหนู” นางบัวผันเอ่ยออกมาด้วยความจริงใจ คุณหนูที่นางเลี้ยงมากับมือ สุดท้ายต้องสังเวยชีวิตให้กับความรัก แล้วคนที่ทำมาอยู่ให้แก้แค้นขนาดนี้ มีหรือที่นางจะไม่เอาคืนแทนเจ้านายของนาง
“ครับ มีอย่างหนึ่งที่ผมต้องบอกป้า ผู้หญิงคนนี้ให้ข้าววันละมื้อพอนะครับ เอาให้เธอทรมานที่สุด ถ้าเธอทนไม
