“ขอบคุณค่ะนายหัว” นางบัวผันเอ่ยออกมาด้วยความสะใจ กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นคืนสนองสินะ
“ผมก็ต้องขอบคุณป้าเหมือนกัน ที่รักและทำเพื่อยัยกันทุกอย่าง ยัยกันได้รับรู้คงดีใจที่มีคนรักเขาขนาดนี้” กาวีเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มเศร้า ส่วนนางบัวผันก็แอบน้ำตาซึมด้วยความดีใจ
สองคนนายบ่าวได้แต่มองตากันด้วยความเข้าใจ เพราะทั้งสองคนก็เสียใจไม่ต่างกัน คราวนี้เป็นงานหนักของปรายฟ้าแล้วล่ะที่จะต้องรับมือกับคนสองคนที่เกลียดชังเธอเป็นอย่างมาก
นางบัวผันเริ่มก่อนเลย เพราะว่านางต้องนำอาการมื้อเดียวของปรายฟ้าไปให้เธอ นางแกล้งทำอาหารที่มีรสชาติเค็มมาก เพี่อที่จะให้หญิงสาวรับประทานไม่ได้ แล้วเธอก็ไม่มีสิทธิ์เลือกอะไร เพราะว่ากาวีให้เธอรับประทานอาหารได้มื้อเดียว ผู้หญิงคนนี้คงทรมานจากความหิวโหยมากสินะ นี่ถ้าไม่ตาย ก็คงแทบจะกลั้นใจตายเลยสินะ
นางเดินไปเปิดห้องที่ใช้ขังปรายฟ้าเอาไว้ หญิงสาวลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงีย ตอนนี้ดวงต
