ส่วนนางบัวผันเมื่อเห็นเลือดของหญิงสาวเริ่มออกมาจากปากของเธอ มันทำให้นางบัวผันหยุดทันที เพราะว่านางบัวผันกลัวว่าปรายฟ้าจะตาย แล้วนางจะมีความผิด นางปล่อยร่างบางของหญิงสาวทันที ก่อนที่นางจะเดินออกไปโดยไม่ลืมที่จะล็อคประตู
ส่วนคนที่เจ็บปวดเป็นอย่างมากก็คือปรายฟ้า เธอร้องไห้ออกมาทันทีที่รู้ว่านางบัวผันออกไปแล้ว ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความระบม มันทำให้หญิงสาวเจ็บปวดจนเธอแทบไม่อยากหายใจ ความหิวที่มันทำให้เธอไร้เรี่ยวแรง และความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นมันทำให้ปรายฟ้าเกิดความคิดชั่ววูบ เธอกำลังจะทิ้งชีวิตของตนเอง เธอไม่อยากอยู่อย่างทรมานอย่างนี้ต่อไปแล้ว ทั้งเจ็บปวดทั้งหิว เธอจะทนอยู่ได้ยังไง
และความคิดชั่ววูบนั้นมันก็ไม่หยุดแค่นั้น เพราะว่าเธอค่อยๆ คลานไปเรื่อยๆ ด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่เธอจะตั้งใจที่จะไปที่ประตูห้องน้ำ ที่มันพอจะมีช่องลมให้เธอทำการปลดปล่อยวิญญาณของตนเอง เพื่อที่จะลาจากโลกนี้ไปจริงๆ อย่างที
