กระสุนเจาะเข้าที่กลางลำตัว นัดที่สองกำลังตามมา แต่เดมอนก็ไวพอที่จะชักปืนออกมายิงสวน กวินจึงแน่นิ่งไป
"ฮึก พี่อย่าเป็นอะไรนะ เฌออยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่"
ระหว่างที่ร่างเล็กกำลังร้องไห้โฮ เดมอนก็รีบโทรเรียกรถโรงพยาบาล
ไม่ถึงสิบห้านาทีรถโรงพยาบาลก็มาถึง เจค็อบถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ร่างแกร่งหายใจรวยรินขณะที่มีหน้ากากอ็อกซิเจนครอบอยู่ เฌอแตมได้รับอนุญาตให้ขึ้นมานั่งในรถด้วย ตลอดทางมือเล็กกุมมืหนาไม่ปล่อย
จนกระทั่งมาถึงโรงพยาบาล ร่างสูงก็ถูกเข็นเข้าห้องผ่าตัดเพื่อผ่ากระสุนที่หลังออกทันที
"รบกวนญาติคนไข้รออยู่ข้างนอกก่อนนะคะ" ร่างเล็กทำท่าจะตามเข้าไปจึงถูกห้าม
"ฮึก" เฌอแตมยังคงร้องไห้ไม่หยุด
"ไอ้เจคไม่เป็นอะไรหรอก หนังมันเหนียวจะตายไป" เดมอนปลอบ
"ถ้าหนังเหนียวจริงแล้วทำไมถึงยิงเข้าล่ะคะ"
"เอ่อ..." เดมอนถึงกับไปไม่เป็น ได้แต่เกาหัวแกรกๆ
"เฌอไม่ใช่เด็กอนุบาลสักหน่อย พี่เดย์
