เจค็อบฟื้นขึ้นมาในช่วงเย็น ทว่าก็แค่แป๊บเดียวแล้วก็หลับไปอีก
"ทำไมเขาหลับไปอีกแล้วล่ะคะ"
"เป็นเรื่องปกติครับ จากที่ตรวจดูร่างกายของคนไข้ฟื้นตัวค่อนข้างไว อาการแทรกซ้อนไม่มี ที่หลับนานเป็นเพราะยังคงอ่อนเพลียอยู่ แต่เดี๋ยวหมอจะย้ายคนไข้ไปพักที่ห้องพักผู้ป่วยแบบปกตินะครับ"
"หมายความว่าหนูอยู่เฝ้าได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยใช่มั้ยคะ"
"ครับ จนกว่าคนไข้จะหายดี แต่ถ้าไม่ไหวสามารถจ้างพยาบาลพิเศษของโรงพยาบาลได้ตลอดนะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูไหว ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ"
เจค็อบถูกย้ายมาที่ห้องพักผู้ป่วยวีไอพีในเวลาต่อมา
เมื่อเวลาล่วงเลยมาถึงสองทุ่มครึ่ง เฌอแตมก็นึกขึ้นได้ว่าต้องกลับไปเอาเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวมาไว้ที่นี่
"เฌอจะรีบไปรีบมานะคะ จุ๊บ!" กระซิบบอกเบาๆ ก่อนจะแตะริมฝีปากที่แก้มสากที่ตอนนี้เริ่มมีตอหนวดเขียวครึ้มผุดขึ้นมาแล้ว
"มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ" ออกมาก็เจอลุคเฝ้าอยู่หน้าห้อง
"สักพักแล้
