"หวานแหววกันซะจริงจริ๊งงง"
"บ่นอะไร"
"ก็คนไข้ห้อง 501 น่ะสิ ฉันเข้าไปทีไรก็นอนกอดกับเมียตลอดเลยอะ"
"อิจฉาเหรอยะ"
"ใครจะไม่อิจฉาบ้าง นั่นคุณหมอเจค็อบจากโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังเชียวนะ"
"แกรู้ได้ไงว่าเขาเป็นหมอ"
"ได้ยินคุณหมอที่แผนกเมาท์กันน่ะสิ"
"แปลก แล้วทำไมเขาไม่ไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลที่ตัวเองทำงานอยู่"
"แหม โดนยิงนะยะไม่ได้เป็นไส้ติ่ง กว่าจะไปถึงโรงพยาบาลใจกลางเมืองแบบนั้นได้เสียเลือดหมดตัวก่อนพอดี"
"จริงด้วย ฉันก็ลืมคิดไปเลย"
ติ้ง~
"ปะ ลิฟต์มาแล้ว รีบลงไปซื้อชาเย็นกันเถอะ ต้องหาอะไรเย็นๆ มาดับความร้อนรุ่มที่ตาสักหน่อย" แต่ก่อนจะเข้าลิฟต์ก็ต้องรอให้คนที่อยู่ข้างในออกมาซะก่อน
"เอ่อ หนูจ๊ะ"
"มีอะไรเหรอคะคุณป้า"
"หนูพอจะรู้มั้ยว่าห้อง 101 ไปทางไหน"
"รู้สิคะ หนูเพิ่งไปทำแผลให้คนไข้มาเมื่อกี้เอง ให้หนูพาไปมั้ยคะ"
"ไม่เป็นไรจ้ะ แค่บอกทางมาก็พอ"
"อยู่ขวามือค่ะ ห้องม
