“พวกมันย่ามใจกันเกินไปแล้ว ให้พวกมันมากันจริงๆเถอะ พวกเราจะได้จัดการจับพวกมันให้หมดในครั้งเดียว” เกาลุ่ยหานบอกอย่างคันมือ
“เจ้าอย่าประมาทพวกมันเกินไปนัก คนเหล่านั้นล้วนมีวรยุทธ์สูงส่ง พวกเจ้าสองคนคอยส่งคนให้ติดตามความเคลื่อนไหวต่างๆให้ทั่วเมืองหลวง เราต้องอาศัยข่าวที่ได้มาทำการวางแผนจัดการพวกมัน หากเรารู้ว่ามันจะทำอะไร เราก็จะจัดการมันง่ายขึ้น อย่าลืมว่าพวกมันอยู่ในที่ลับแต่เราอยู่ในที่แจ้ง ทำอะไรต้องไม่ประมาท”
“ข้าใจร้อนไปหน่อย ทำให้ท่านแม่ทัพต้องกังวล ข้าขออภัยด้วย” เกาลุ่ยหานพูด
“ช่างเถอะ ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนมีฝีมือ ชอบทำอะไรรวดเร็ว ข้าจึงให้ติงอี้เทาคอยอยู่เป็นคู่หยินหยางกับเจ้า จะได้ช่วยกันทำงาน”
ติงอี้เทายิ้มให้เกาลุ่ยหาน “ได้ยินที่ท่านแม่ทัพพูดแล้วใช่ไหมลุ่ยหาน ต่อไปเจ้าต้องฟังข้าให้มากแล้ว”
“ข้าไม่ฟังเจ้าหรอกอี้เทา ข้าเชื่อแต่ท่านแม่ทัพคนเดียว” ลุ่ยหานตอบกลับไม่แยแส “นอกจากเรื่
