Andrea’s POV
Hindi na ako nakagalaw pa sa pinaggagawa niya sa akin ngayon mula sa aking likuran. He’s standing from my back. Sa mga haplos niya mula sa aking balakang paangat sa aking tiyan ay parang unti-unti niyang hinahawi ang lamig na aking nararamdaman ngayon. Pagod ako sa ginagawa naming ensayo pero sa ginawa niya ay parang hinahawi niya ang pagod na aking nararamdaman sa puntong ito.
Hindi na ako nagsalita pa. Tanging ang tumatak sa aking isipan ay ang mga maiinit na haplos sa akin ni Zandrick. Napatingin ako sa labas nitong gusali at hanggang ngayon ay kitang-kita ko pa rin ang malalakas na pag-ulan mula sa labas. Mula doon ay mas lalo ko lang naramdaman ang malamig na pakiramdam. Madilim na rin ang paligid.
“That’s what I like you, Miss Cervantes. Madali ka lang matu
