“เบบี้...คือตอนนี้กูอยู่ข้างนอก”
“เหรอคะ แล้วไปทำอะไรไหนบอกว่าป่วยไง”
“ไอ้มังกรมันพามา…เอาสาว”
“...”
“แต่กูยังไม่ได้เอานะ”
“พี่ยังเป็นพวกเอาคืนเดียวอยู่สินะคะ” เบบี้พูดทิ้งท้ายก่อนจะตัดสายไป
“เบบี้ ฮัลโหล แม่งเอ้ย!”
หอเช่าตึกเก่า
“มาทำไมดึกๆ คะพี่ไนท์” ลิลลี่เปิดประตูห้องเช่าก็เจอเข้ากับไนท์ที่ยืนหอบเหนื่อยอยู่หน้าประตู เนื้อตัวอีกฝ่ายเต็มไปด้วยเหงื่อราวกับเพิ่งลงแข่งวิ่งมาก็ไม่ปาน
“แฮ่ก...เบบี้อยู่ไหน?”
“ออกไปข้างนอกค่ะ ตั้งนานเเล้วยังไม่กลับมาเลย”
พอไนท์ได้ยินแบบนั้นก็รีบออกตามหาเบบี้ต่อทันทีราวกับคนบ้าคลั่ง แต่เขาจะไปหาเธอได้ที่ไหนกันล่ะ แถมเธอยังปิดโทรศัพท์เอาไว้อีก
เช้าต่อมา คอนโดหรู
ภายในห้องที่เคยเรียบหรู เต็มไปด้วยข้าวของราคาแพง ทว่าตอนนี้ทุกอย่างต่างกระจัดกระจายแหลกเละไม่เป็นชิ้นดี จนสภาพห้องในตอนนี้ดูไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
“เฮ้ยยย! กูขอโทษว่ะ กูเเค่อยากเอาเลยชวนมึง ไม่คิดว่ามึงจะเเคร์เบบี้ขนาดนี้” มังกรถอนหายใจเมื่อเห็นสภาพข้าวของที่เละเทะภายในคอนโดของไนท์
“ป่านนี้ไม่รู้อยู่ที่ไหน กูไม่ได้นอนทั้งคืนเลย โทรเป็นพันสายก็ไม่ติด แม่ง!!!”
ไนท์โมโหจนเลือดขึ้นหน้า ตอนนี้เขาทั้งเครียดและโมโหตัวเองเป็นอย่างมาก ทำไมต้องทำตัวเหลวไหลแบบนั้นด้วยวะไอ้ไนท์
“ต่อไปนี้เราจะเป็นคนใหม่ เราต้องรักเมีย” มังกรพูดอย่างจริงจังราวกับกำลังให้คำสัตย์ปฏิญาณตน
“เรื่องของมึง!!!”
“เอ้า!”
บนรถ
ชายหนุ่มขับรถวนหาไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมาย หวังเพียงแค่ได้เจอกับเบบี้ที่ไหนสักแห่ง จนกระทั่งเจอกับเบบี้เข้าจริงๆ เธอกำลังเดินอยู่ริมถนน เกือบจะขับรถผ่านไปแล้วไหมล่ะ
ไนท์รีบจอดรถแล้ววิ่งไปหาคนตัวเล็กสุดชีวิต กอดจะโผเข้ากอดแน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหายไปอีก
“เบบี้! กูขอโทษนะ กูจะไม่ทำอีกแล้ว ยกโทษให้กูเถอะ” ไนท์รัวคำพูดภายในใจออกไปทั้งหมด ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นไก่ทอดที่เบบี้ถืออยู่ นี่ออกมาซื้อไก่ทอดกินเนี่ยนะ
“พี่ปล่อยเถอะ!”
“กูไม่ได้เอาจริงๆ นะ ให้กูโดนรถชนก็ได้ เบบี้” ไนท์กระชับกอดแน่นมากขึ้นกว่าเดิม ใบหน้าคมคายดุดันวันนี้อ่อนยวบราวกับลูกโป่งถูกเจาะ
“หนูบอกให้ปล่อยไง!”
“ขอล่ะเบบี้อย่าทิ้งกู” ไนท์ยังกอดเบบี้ไม่ปล่อย
“โว้ยยย!” เบบี้ผลักไนท์ออกสุดแรงเพราะเธอรู้สึกอึดอัดหายใจจะไม่ออกอยู่แล้ว แทบยังมีอะไรบางอย่างขึ้นมาตรงคออีก
“อ๊วกกก” เธอทนไม่ไหวจนอาเจียนสิ่งที่กินไปออกมาจนเกือบหมด
“เบบี้มึงป่วยเหรอ” ไนท์ขมวดคิ้วสีหน้าเป็นกังวลอย่างหนักรีบเข้ามาช่วยลูบหลังให้เธอเบาๆ
“ออกไป!!!” เบบี้ตวาดใส่อย่างหมดความอดทน
“กูจะพามึงไปหาหมอ”
“ไม่ต้อง! ออกไป เหม็น”
เหม็นกูเนี่ยนะ? ไนท์ได้แต่สับสน ก่อนจะมานี่เขาก็อาบน้ำแล้วนะ แล้วเธอเหม็นอะไรกัน