EP.11 จองด้วยน้ำ...

2132 Words

“ไหนมึงพูดกับกูสิ! ว่ากูไปเอาลิลลี่อีกเมื่อไหร่?” ไนท์ถามย้ำเมื่อคนตัวเล็กยังคงนิ่งเงียบ “ไม่รู้และไม่อยากรู้” เบบี้ตอบปนสะอื้น ไนท์ชะงักชั่วครู่ไปก่อนจะพูดออกมาอย่างลังเล “แต่...เพื่อนมึงบอกว่ามึงไปเอากับไอ้คีย์มา?” เบบี้ชะงักงันเมื่อได้ยิน ลืมแม้กระทั่งเรื่องที่ตัวเองกำลังร้องไห้อยู่ ลิลลี่พูดแบบนั้นจริงๆ เหรอ แล้วถ้าจริงเธอจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรกัน “เปล่านะคะ ฉันไม่ได้ทำ พี่คีย์เอาคลิปที่พี่ไนท์มีอะไรกับลิลลี่ให้ฉันดูด้วย” ไนท์เกรี้ยวกราดทันทีที่ได้ยิน เขาไม่สนใจอะไรอีกรีบใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งออกไปหาคีย์ทันที เบบี้ที่ยังสับสนอยู่ก็ได้แต่รีบใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งตามออกไปทั้งอย่างนั้น "มึงออกมา! ไอ้เหี้ย!!" เสียงตะโกนของไนท์ดังลั่นเมื่อเจอคีย์ที่เดินอยู่กับมังกรและลิลลี่ “มึงเป็นเพื่อนกูแต่มึงหักหลังกูเหรอ คลิปนั่นมันนานมากแล้วไม่ใช่เหรอวะ มึงทำแบบนี้เพื่ออะไรวะ” คีย์นิ่งเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะพูดออกมาอย่างเย็นชา “กูไม่อยากให้เบบี้ต้องทนอยู่กับคนเหี้ยๆ แบบมึงไง!” “กูบอกแล้ว ว่าไอ้ไนท์มันจริงกับเบบี้” มังกรพูดแทรกพร้อมกับส่ายหัวไปมาอย่างเหนื่อยใจ ส่วนลิลลี่ที่เพิ่งตามทันเรื่องทั้งหมดก็เผยใบหน้าซีดเซียวพร้อมกับร้องออกมาด้วยความเสียใจ “เบบี้ เราขอโทษนะเราไม่รู้จริงๆ นึกว่าเธอ...กับพี่คีย์คบกัน ก็เราชอบพี่คีย์นิ” ลิลลี่พูดทั้งน้ำตาก่อนจะวิ่งหนีไปไม่อาจอยู่สู้หน้าเบบี้ได้ “ลิลลี่!” มังกรรีบวิ่งตามออกไปทันที “พี่คีย์ ฉันเองก็เคยรู้สึกดีกับพี่ แต่ลิลลี่ก็แสดงออกมาชัดเจนว่าชอบพี่นะ” เบบี้ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยล้า ก่อนจะหันหน้าไปเคลียร์กับคีย์ที่ยืนจ้องหน้ากับไนท์อยู่ “แล้วถ้าลิลลี่ไม่ชอบพี่ เบบี้จะชอบพี่ไหม?” คีย์เอ่ยถามด้วยความคาดหวัง หวังว่าเธอจะชอบเขาบ้าง แม้จะเพียงนิดเดียวก็ตาม ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบงันไปชั่วขณะ แววตาไนท์มีแต่ความคุกรุ่นเต็มไปด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ชายหนุ่มจ้องเขม็งไปทางคีย์ก่อนจะหันมามองเธอเพื่อรอฟังคำตอบด้วยหัวใจที่เต้นแรง “ไม่ค่ะ” เบบี้ตอบกลับอย่างไร้ความลังเลใจ “ชอบไอ้ไนท์เหรอ” คีย์ถามกลับอย่างผิดหวัง “ใช่ค่ะ ดูโง่มากเลยใช่ไหม” สาวน้อยพูดทั้งน้ำตา คีย์ที่เห็นแบบนั้นก็ได้แต่นิ่งเงียบไป เขาแพ้แล้ว แพ้ให้กับหัวใจและเพื่อนของตัวเอง “ขอโทษนะ....เบบี้” คีย์เดินเข้ามาเตรียมจะปาดเช็ดน้ำตาให้เธอเป็นครั้งสุดท้าย แต่ก็ถูกไนท์ปัดมือทิ้งเสียก่อน “อย่ายุ่งกับเมียกู! มึงกับกูต่อไปนี้เดินคนละทาง” ผ่านมาหลายเดือน เบบี้ยังคงอยู่กับไนท์สองคนที่คอนโดไม่ได้กลับไปอยู่กับลิลลี่อีก เธอไม่อาจทนมองหน้าเพื่อนที่เธอรักที่สุดแต่กลับเป็นคนที่ลอบทำร้ายเธอได้เลย คอนโดหรู บนโซฟากลางห้อง “เหอะ กูว่าแล้ว” ไนท์พูดขณะจ้องมือถือในมือ “มีอะไรเหรอคะ?” ไนท์ยื่นมือถือให้เบบี้ดูแทนคำตอบ สงสัยมังกรจะพาลิลลี่ไปอยู่ด้วย เพราะเขาถ่ายรูปตอนลิลลี่กำลังทำอาหารพร้อมกับลงแคปชั่นว่า "คนเดียวของใจ" “ไอ้คีย์ไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วนะ” ไนท์เอ่ยพร้อมกับมองเบบี้อย่างจับผิด ก่อนจะเผยยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเธอดูไม่ได้สนใจอะไร “เเล้วมาบอกทำไมคะ?” ไนท์ไม่ตอบแต่เข้ามาโอบกอดคนตัวเล็กเอาไว้แน่นๆ แทน “เบบี้ กูรักมึงนะ! รักตั้งแต่วันแรกที่เจอ” พูดจบเขาก็บรรจงหอมแก้มนวลแดงฟอดใหญ่ “อ๊ะ พอได้แล้วนะคะ” เบบี้ปรามเมื่อมือไม้อีกฝ่ายเริ่มซุกซน “ไม่พอ! กูจะเอาวันละหลายๆ ครั้งเลย” ไนท์แสยะยิ้มร้าย เธอกับไนท์มักจะใช้เวลาว่างกันบนเตียงเสมอ วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ทั้งคู่แทบจะไม่ได้ก้าวขาออกจากห้องเลย ชายหนุ่มเล้าโล้มเธอด้วยการดูดหัวนมสีชมพูที่ชูชันเพราะเกิดอารมณ์ “พี่ไนท์...ซี๊ดดด....เสียว” “ทนหน่อยสิ กูก็เสียวจนปวด...หมดแล้ว แต่อยากฟัดมึงก่อน” ไนท์เว้นคำพูดด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ ก่อนจะออกแรงขบกัดบนหัวนมเบาๆ อย่างมันเขี้ยว “อ๊าาา....อืมมม” “หัวนมสู้ปากกูดีจังนะ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงกระเส่าขณะงัดท่อนออกมาแล้วยัดมันเข้าปากอีกฝ่าย เบบี้ที่นั่งรออยู่บนโซฟาก็อ้าปากรับอย่างไร้ความรังเกียจ “อึก อ๊อกๆ” หัวของเธอส่ายไปมาอย่างรวดเร็วจนไนท์ต้องจับรั้งไว้ “ซี๊ดดด เบาหน่อย เดี๋ยวแตก” “อื๊อ อือ…” เบบี้ส่งเสียงครางฮือในลำคอเมื่อชายหนุ่มเป็นฝ่ายดันท่อนเข้าช้าๆ แต่ลึกจนถึงลำคอ “ซี๊ดดด เสียวจังเบบี้” เขารวบเส้นผมของเธอแล้วกุมเอาไว้เบาๆ กลายฝ่ายควบคุมจังหวะการใช้ปากของเธอแทน เบบี้ครางฮือในลำคอ น้ำลายไหลลอดออกทางขอบปากเล็กน้อย เพราะท่อนของไนท์ใหญ่คับปากมากเสียจนเธอกลืนน้ำลายไม่ทัน ไนท์เริ่มควบจังหวะให้เร็วขึ้น ขณะที่เบบี้เองก็ตอบรับด้วยการโยกหัวของเธอเข้าออกอย่างรวดเร็ว “เบบี้ อ๊าาา จะเเตก” ชายหนุ่มรีบชักท่อนออกมา ก่อนจะชักรูดต่ออีกสองสามทีจนน้ำกามพุ่งออกมาฉีดรดเต็มใบหน้าของเธอ “ซี๊ดดด เกือบไม่ทันเลยนะ” “พี่ไนท์อ่า~” เบบี้โวยให้อย่างไม่จริงจังนัก อยู่ๆ ก็โดนปล่อยใส่หน้า ดีที่ไม่เข้าตา “ขอท่าหมาหน่อย” ไนท์ยิ้มก่อนจะจัดท่าทางของเบบี้ให้เข้าที่ โดยให้เธอหันหน้าเข้าหาโซฟา แล้วยกก้นให้โด่งขึ้น “เลอะไปหมดแล้ว ยังจะเอาอีกเหรอ” “กูจะปล่อยน้ำให้เปื้อนทั้งตัวมึงเลย แสดงความเป็นเจ้าของไง ฮ่าๆ” ไนท์เผยยิ้มขี้เล่น ก่อนจะยัดท่อนเข้าไปในรูร่องที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นสีใส “อ๊ะ....อ๊ายย์” “โครตลึกเลย ซี๊ดดด” หลังจากเข้าที่ไนท์ก็ออกแรงกระแทกติดกันสามทีเป็นการอุ่นเครื่อง “อ๊าาาส์” เบบี้ตัวกระตุกหลุดเสียงครางหวานออกมา ก่อนจะต้องครางรัวจนไม่ได้พัก เพราะถูกชายหนุ่มออกแรงกระแทกกระทั้นเอวสอบเข้าใส่อย่างบ้าคลั่ง “กูชอบเวลามึงครางดังๆ ซี๊ดด” ไนท์ยังคงโยกเอวสอบพร้อมกับใช้ฝ่ามือตบลงที่แก้มก้นซ้ายที ขวาที “อิ๊ๆ อ๊าๆ อะๆๆ” “โคตรตอดเลย ซี๊ดดด” ไนท์เร่งความเร็วขึ้นเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงตอดรัดจากภายในกายของหญิงสาว “อ๊าๆๆ ไม่ไหว....อ๊างงง” เบบี้บิดกายไปมาอย่างเสียวซ่านจนแทบจะขาดใจ “รอแตกพร้อมกันนะ เบบี้ ..อ๊าห์” “อิ๊ๆ อ๊าาส์ๆๆ” ไร้การตอบกลับมีแต่เสียงครางร่านสวาทจากเธอ ไนท์ยกยิ้มอย่างชอบใจ ออกแรงกระทั้นเอวสอบและเร่งความเร็วมากขึ้น เตรียมที่จะสุขสมไปพร้อมกับเธอ “จะแตกแล้วเบบี้ ซี๊ดดด” “อ๊าาาส์ แตก เลย...อ๊าๆๆ” ไนท์เกร็งร่างกายออกแรงกระแทกเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ภายในช่องทางรักของเธอจะเต็มไปด้วยน้ำรักของทั้งคู่ที่ผสมปนเปกันไหลล้นออกมา "อ๊าาาา" เบบี้กระตุกถี่จากการเสร็จสม แววตาเลื่อนลอยคล้ายคนไร้สติ “ซี๊ดดด ยังไม่อยากเสร็จเลย” “พอแล้วนะ!” เบบี้หันไปแหวใส่อย่างรู้ทัน หลายวันต่อมา มหาลัย “ไอ้ไนท์ มึงเห็นน้องสวยๆ นั่นปะ ที่ยืนอยู่ชื่อหวาน” “เออสวย แล้วไง?” “หมื่นนึง” “ราคาเหรอ ผ่านมากี่ศึกละ” ไนท์ถามกลับอย่างสนใจ “คนเดียว กูไปสืบมา” “เดี๋ยวเบบี้จับได้ กูขี้เกียจทะเลาะ” “จะเลิกซื้อแดกเหรอวะ?” มังกรถามราวกับไม่เชื่อ “แล้วเมียมึงอะ ลิลลี่ไปไหน” ไนท์ไหวไหล่ก่อนจะถามกลับ “ไปเรียนอะดิ กูก็อยากกินของใหม่บ้าง เมียก็ส่วนเมียดิวะ” มังกรยักคิ้วไหวไหล่อย่างเจ้าเล่ห์ “เอาไงดีวะ...” เขาครุ่นคิดอย่างลังเลใจ “กูมีที่ปลอดภัย บนโรงเเรมสระน้ำห้องสวีท สนไหม?” มังกรเสนอ “คืนนี้เลยเหรอ! แล้วกูจะบอกเบบี้ยังไง” “บอกไปว่าป่วยเป็นไข้!” “เออๆ เจอกันส่งโลเคชั่นมา” ไนท์ตัดสินใจยอมรับในที่สุด ทั้งสองหนุ่มนัดแนะกันดิบดีจนกระทั่งถึงเวลาที่ตกลงกันไว้ อีกด้านนึง “โอ๊ยยย ปวดท้อง” เบบี้ร้องโอดโอยขณะที่สองมือเล็กๆ กุมท้องตัวเองเอาไว้ “เบบี้เอายาไหม” ลิลลี่ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วงขณะเดินเข้ามา “....” สีหน้าของเบบี้ไม่สู้ดีนัก ทั้งยังไม่ตอบกลับไปเพราะยังรู้สึกไม่สนิทใจกับอีกฝ่ายอยู่ “เราเข้าใจว่าเธอโกรธ เราขอโทษนะ ทั้งๆ ที่เธอดีกับเรามาตลอดเลย” ลิลลี่ระบายออกมาทั้งน้ำตา เธอรู้สึกผิดและเสียใจมากจริงๆ “ถ้าเธอเห็นเราเป็นเพื่อนสักนิด คงไม่ทำแบบนี้!” เบบี้ยังคงขุ่นเคืองใจอยู่ ถึงแม้จะเริ่มใจอ่อนขึ้นบ้างแล้วก็ตาม ลิลลี่เงียบไปก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “เบบี้ แม่เรา.....เสียเเล้วนะ” เบบี้ตกใจจนชะงักหยุดนิ่งไปชั่วขณะ เธอรู้สึกสะเทือนใจอย่างหนักอีกทั้งสงสารอีกฝ่ายจับใจ ครอบครัวของลิลลี่มีเพียงแม่ของเธอคนเดียวเท่านั้น เท่ากับว่าตอนนี้เธอไม่เหลือใครเลย “เสียใจด้วยนะ ขอโทษที่ไม่ได้อยู่ด้วย” เบบี้ละวางความขุ่นเคือง เข้าไปโอบกอดลิลลี่ พยายามทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดีขึ้น “เราเข้าใจ ฮึก แต่เราไม่เป็นไรแล้ว เพราะมีพี่กรข้างๆ” “แล้ว....รักพี่มังกรแล้วจริงๆ เหรอ?” เบบี้ถามอย่างอยากรู้อยากเห็น “พี่เขาก็ดีกับเรามากนะ เรารักเขาแหละ” “ดีแล้วนะ รักคนที่รักเราดีที่สุดละ” “หายเเล้วใช่มะ ใช่มะ” ลิลลี่เผยยิ้มก่อนจะจิ้มพุงเบบี้เบาๆ “พอเลยนะ ฮ่าๆ” ทั้งคู่ราวกับได้ยกภูเขาออกจากอก เพราะทั้งสองคนสนิทกันมากๆ เนื่องจากมีกันแค่สองคนมาแต่ไหนแต่ไร เวลา 20.00น. ตึกเช่า “นึกว่าย้ายออกไปแล้ว” เบบี้ทักขึ้นเมื่อกลับมาในห้องเช่าเก่าที่เคยอยู่ด้วยกันสองคนกับลิลลี่ “กำลังจะย้าย พอดีช่วงนั้นยุ่งๆ งานศพแม่น่ะ” ลิลลี่พูดก่อนจะหันมามองเบบี้อย่างสงสัยแต่ก็ไม่ได้เอ่ยถามอะไร “พี่ไนท์บอกว่าป่วยกลัวติดไข้เลยให้เรามานอนกับลิลลี่น่ะ” เบบี้อธิบายราวกับรู้ทันความคิดของอีกฝ่าย “อ๊ะ พี่มังกรเองก็บอกว่าจะไปเยี่ยมญาติ แปลกนะ!” ลิลลี่ย่นคิ้วขณะครุ่นคิด “แปลกยังไง?” “ก็หายไปพร้อมๆ กันไง ฮ่าๆ” ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ลิลลี่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก ทว่าเบบี้กลับรู้สึกใจคอไม่ดีแปลกๆ หวังว่าจะไม่มีอะไรไม่ได้เกิดขึ้นนะ สระน้ำห้องสวีท เสียงครวญครางสลับกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้อง ทั้งหมดแบ่งเป็นสองคู่จากทั้งหมดสี่คน ซึ่งตอนนี้กำลังเวียนว่ายอยู่ในสระน้ำกว้าง “เมื่อไหร่เราจะเริ่มคะ พี่มังกรกับเพียวจะเสร็จแล้วนะคะ” หวานเอ่ยถามขณะใช้นิ้วเรียวกรีดกรายไปทั่วแผงอกแกร่งสมบูรณ์แบบของไนท์อย่างชอบใจ “อืมมม ขอซดอีกสักแก้ว” ไนท์กระดกดื่มเหล้ารัวๆ สีหน้าเผยให้เห็นถึงความหนักใจและลังเล “พี่ไนท์ ทั้งหล่อ ซิกแพคก็แน่น แถมยัง...ใหญ่” หวานพ่นลมหายใจแรง ขณะลูบตรงเป้าของเขาจนสัมผัสได้ถึงท่อนที่ใหญ่เกินคาด “เหรอ” ไนท์รับคำเสียงเรียบดูไม่สนใจเท่าที่ควร เป็นจังหวะเดียวกับที่ริงโทนประจำตัวดังขึ้นเป็นสัญญาณว่าสุดที่รักของเขาโทรมา เบบี้ ชัก จึงๆๆ ดึ๋งๆๆ เบบี้ชัก “ฉิบหาย!!!” ไนท์สบถขณะวิ่งออกไปหามุมอับลับตาคนเพื่อรับโทรศัพท์ “ว่าไง....ยังไม่นอนเหรอ” “เป็นห่วงค่ะเลยซื้อข้าวต้มมาฝาก พี่เปิดประตูสิคะ ยืนเคาะห้องตั้งนานแล้ว” “.....”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more