29 แล้วจะยิ้มทำไมวะเนี่ย

1561 Words

“พี่!!เหนียวตัวอะ อาบน้ำได้ไหม” “ไปลำบาก ล้างหน้าแปรงฟันกับเช็ดตัวพอ” เธอพยักหน้าเข้าใจ จากนี้สัญญากับตัวเองแล้วว่าจะฟังเขาบ้าง ถึงเขาชอบดุแต่ส่วนมากก็หวังดี คูเปอร์เดินหายไปในห้องน้ำ และกลับออกมาพร้อมกะละมังใบเล็ก เขายื่นแปรงสีฟันที่บีบยาใส่แล้วให้เธอ แอลลี่รับมาแล้วแปรงอยู่นาน ก่อนส่งคืนให้เขาเอาไปเก็บ เขาเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง และกลับออกมาพร้อมอุปกรณ์เช็ดตัว แอลลี่ทำตาปริบๆ เขาคงไม่เช็ดตัวให้เธอหรอกนะ “เอ่อ คือ ฉันเช็ดเองดีกว่า ” “อยู่เฉยๆเดี๋ยวเช็ดให้ ตอนไม่สบายอยู่ที่เชียงใหม่ ม๊าเธอเช็ดให้ไม่ใช่เหรอ” แอลลี่นั่งนิ่ง เขาแกล้งเธอกลับรึเปล่า ไม่นานผ้าชุบน้ำก็ถูกเช็ดตามกรอบหน้าเธอ แล้วเลื่อนลงไปตามคอขาวระหงษ์ และเลื่อนมาตามแขน เขาเช็ดรอบนอกให้จนหมด ก่อนยื่นผ้าเช็ดตัวให้เธอ “ข้างในเธอเช็ดเอง” คูเปอร์พูดพร้อมยืนหันหลังให้ แอลลี่รีบรับมาแล้วเช็ดใต้ร่มผ้า “เสร็จแล้ว” คูเปอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD